امسال در حالی سال شمسی به پایان می‎رسد که در طلیعه آن ماه مبارک رمضان آغاز می‏شود. برای برخی از اولیا خدا ماه رمضان آغاز سال است حقیقتا. روزه داری که در این ماه امساک می‏کند به معنای حقیقی کلمه، هم از اکل و شرب و طعام و هم سایر اعضاء و جوارحش اهل امساک می‎شوند، گوش و چشم و دست و پا، این آغازی برای او محسوب می‎شود. همه قوای پنج‎گانه حسی برای صائم حقیقی باید راه امساک پیش بگیرند و امساک این قوا و اعضا و جوارح بسیار مهمتر است از امساک در اکل و شرب و برخی از امور دیگر، بلکه بالاتر، صائم حقیقی اهل امساک قلبی است، اهل امساک نسبت به خطورات ذهنی است، آنها همه

یکی از مسائل عبادی که به خصوص در ماه رمضان بدان توجه بیشتری می شود، مسئله توسل است. لطفا در ابتدا بفرمایید اساسا توسل را به چه معنا می دانید؟ ماه رمضان ماه عبودیت و بندگی و بهار قرآن و بهار دلها می باشد و به یک معنا ماه توسل است. از مهم ترین اوقات ماه مبارک رمضان، شب قدر است و مهمترین عمل در شب قدر، توسل به وجود مقدس حضرت بقیه الله الاعظم روحی و ارواحنا له الفداء است؛ لذا اگر بگوییم توسل به معنای حقیقی، قلب رمضان است، گزاف نگفته ایم، منتهی باید تصویر صحیح تر از توسل که بر گرفته از آیات و روایات و نظرات علما و اندیشمندان اسلامی و محققین و اهل نظر است