وضع

خارج اصول – جلسه شصت و سوم – امر پنجم: تحریر محل نزاع

جلسه ۶۳ – PDF جلسه شصت و سوم امر پنجم: تحریر محل نزاع ۱۳۹۲/۱۱/۰۸   امر پنجم: تحریر محل نزاع همان طور که کراراً عرض کردیم در بحث صحیح و اعم اختلاف بین صحیحی و اعمی در واقع فقط مربوط به مقام تسمیه و نام گذاری است یعنی در این مقام بحث نمی‏کنیم که آیا مثلاً نماز صحیح مبرء ذمه است یا نماز فاسد، اصلاً این بحث مربوط به مقام امتثال و اتیان مأمورٌ به است. پس همه بحث در این است که شارع وقتی مثلاً می‏خواسته لفظ «صلاة» را برای عبادت مخصوصه وضع کند (علی القول به حقیقت شرعیه) یا مثلاً وقتی می‏خواسته لفظ «صلاة» را مجازاً در این عبادت مخصوصه استعمال کند (علی القول به عدم ثبوت حقیقة

خارج اصول – جلسه شصت و دوم – امر چهارم: رفع اشکال طبق معنای مختار از صحت و فساد

جلسه ۶۲ – PDF جلسه شصت و دوم امر چهارم: رفع اشکال طبق معنای مختار از صحت و فساد ۱۳۹۲/۱۱/۰۷   خلاصه جلسه گذشته بحث ما در امر چهارم بود، گفته شد نخست باید بدانیم امر چهارم به چه منظوری منعقد شده؟ ما در امر سوم اشکال کردیم به معنایی که محقق خراسانی و اتباع ایشان درباره صحت و فساد مطرح کرده‏اند و گفتیم صحت و فساد به معنای تمامیت و نقص نیست و اشکالات آن را در جلسات قبل بیان کردیم. عرض کردیم صحت و فساد معنایی غیر از تمامیت و نقص دارد، دلیل بر این مطلب را ذکر و معنای دیگری را برای صحت و فساد ارائه دادیم. این امر (امر سوم) منجر به یک اشکالی می‏شود و

خارج اصول – جلسه شصت و یکم – امر چهارم: رفع اشکال طبق معنای مختار از صحت و فساد

جلسه ۶۱ – PDF جلسه شصت و یکم امر چهارم: رفع اشکال طبق معنای مختار از صحت و فساد ۱۳۹۲/۱۱/۰۶   خلاصه جلسه گذشته ما تا اینجا در مباحث مقدماتی مربوط به بحث صحیح و اعم سه امر را ذکر کردیم؛ اول: بحث از عنوان بحث صحیح و اعم بود که نتیجه آن این شد که گفتیم عنوانی که بهتر است برای این بحث اختیار شود این است که اصل در استعمالات شارع نسبت به الفاظ عبادات و معاملات چیست؟ آیا اصل این است که شارع این الفاظ را در خصوص صحیح استعمال کرده یا در اعم از صحیح و فاسد؟ دوم: استقلال بحث صحیح و اعم که نتیجه مطالبی که در این امر ذکر و بررسی شد این شد

خارج اصول – جلسه شصت – امر سوم: معنای صحت و فساد- حق در مسئله

جلسه ۶۰ – PDF جلسه شصت امر سوم: معنای صحت و فساد- حق در مسئله ۱۳۹۲/۱۱/۰۵   خلاصه جلسه گذشته عرض کردیم در مورد معنای صحت و فساد در بحث صحیح و اعم اقوال و انظار متعددی وجود دارد، ما به طور کلی نظریه محقق خراسانی و محقق اصفهانی که هر دو در یک جهت اشتراک داشتند و آن اینکه صحت به معنای تمامیت و فساد به معنای نقص است را رد کردیم، البته بین محقق خراسانی و محقق اصفهانی اختلاف وجود دارد اما نظر هر دو این بود که صحت به معنای تمامیت است. عرض کردیم حق در مسئله نظر امام (ره) است که اساساً صحت به معنای تمامیت و فساد به معنای نقص نیست بلکه اینها دو مفهوم

خارج اصول – جلسه پنجاه و نهم – امر سوم: معنای صحت و فساد- حق در مسئله

جلسه ۵۹ – PDF جلسه پنجاه و نهم امر سوم: معنای صحت و فساد- حق در مسئله ۱۳۹۲/۱۱/۰۲   خلاصه جلسه گذشته تا اینجا دو قول پیرامون معنای صحت و فساد بیان شد، یکی قول مرحوم آخوند و دوم قول محقق اصفهانی بود. مرحوم آقای خویی اشکالاتی را به محقق اصفهانی ایراد کرده است، در رابطه با مطالب محقق اصفهانی و محقق خویی ملاحظاتی وجود دارد که نیازی به بیان این ملاحظات و اشکالات نیست و موجب اطاله بحث خواهد شد. قول سوم (امام (ره)) اینجا نظریه سومی هم وجود دارد که از طرف امام (ره) مطرح شده که به نظر می‏رسد اصح از  نظر محقق خراسانی و محقق اصفهانی می‏باشد. در این نظریه امام (ره) اجمالاً با یک مطلبی

خارج اصول – جلسه پنجاه و هشتم – امر سوم: معنای صحت و فساد- نظر محقق اصفهانی

جلسه ۵۸ – PDF جلسه پنجاه و هشتم امر سوم: معنای صحت و فساد- نظر محقق اصفهانی ۱۳۹۲/۱۱/۰۱   خلاصه جلسه گذشته بحث در امر سوم (معنای صحت و فساد) از امور مقدماتی بحث صحیح و اعم بود، عرض کردیم اقوالی در این رابطه وجود دارد؛ قول اول نظر محقق خراسانی بود که فرمود ظاهر این است که صحت در نزد همه به یک معناست و آن هم تمامیت است لکن دانشمندان هر یک از علوم صحت را به حسب آثار و لوازمی که بر آن مترتب می‏شود تفسیر کرده‏اند لذا اختلاف تفاسیر مربوط به صحت ناشی از آثار و لوازم مختلفی است که تمامیت در هر یک از این علوم دارد، توضیح کلام ایشان در جلسه گذشته بیان شد.

خارج اصول – جلسه پنجاه و هفتم – امر سوم: معنای صحت و فساد

جلسه ۵۷ – PDF جلسه پنجاه و هفتم امر سوم: معنای صحت و فساد ۱۳۹۲/۱۰/۳۰   خلاصه جلسه گذشته عرض کردیم در بحث صحیح و اعم لازم است اموری به عنوان مقدمه ذکر شود، تا اینجا پیرامون دو امر سخن گفتیم، در امر اول راجع به عنوان این مبحث بحث کردیم که چه عنوانی بهتر است برای بحث صحیح و اعم انتخاب شود، در امر دوم هم پیرامون استقلال بحث صحیح و اعم از مبحث حقیقت شرعیه بحث کردیم و مشخص شد مبحث صحیح و اعم مستقل از مسئله حقیقت شرعیه است. امر سوم: معنای صحت و فساد در عنوان بحث طبق هر یک از مبانی که انتخاب کنیم کلمه صحیح اخذ شده، حال باید ببینیم صحیح به چه معناست،

خارج اصول – جلسه پنجاه و ششم – امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم

جلسه ۵۶ – PDF جلسه پنجاه و ششم امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم ۱۳۹۲/۱۰/۲۵   خلاصه جلسه گذشته نظر ما در بحث از استقلال مبحث صحیح و اعم از مبحث حقیقت شرعیه این شد که مبحث صحیح و اعم مترتب و متفرع بر بحث حقیقت شرعیه نیست بلکه مستقل از آن می‏باشد. دلیل ما این است که نزاع در مسئله صحیح و اعم را می‏توان بر طبق همه اقوال موجود در مسئله حقیقت شرعیه تصویر کرد، گفتیم تصویر نزاع طبق قول به ثبوت حقیقت شرعیه واضح و روشن است، تصویر نزاع طبق قول منکرین حقیقت شرعیه محل اختلاف واقع شده؛ از کلمات بعضی مثل مرحوم آخوند این چنین بدست آمد که نزاع صحیحی و اعمی بنا بر انکار

خارج اصول – جلسه پنجاه و پنجم – امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم

جلسه ۵۵ – PDF جلسه پنجاه و پنجم امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم ۱۳۹۲/۱۰/۲۴   خلاصه جلسه گذشته عرض کردیم برای تصویر نزاع صحیح و اعم به نحوی که شامل قول منکرین حقیقت شرعیه و مجازیت استعمالات شارع هم بشود وجوهی ذکر شده، ما تصویر مرحوم آخوند از محل نزاع را بیان کردیم، البته ایشان اشکالی به کلام خود وارد کرد، وجه دوم از طرف محقق نائینی مطرح شده، این وجه در واقع راهی است برای تصویر نزاع به نحوی که اشکال محقق خراسانی وارد نباشد، پس بیان محقق نائینی به نوعی برای این بود که اشکال مطرح شده از طرف مرحوم آخوند را حل کند. وجه سوم: محقق اصفهانی بیانی در تقریرات مرحوم شیخ انصاری وارد شده

خارج اصول – جلسه پنجاه و چهارم – امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم

جلسه ۵۴ – PDF جلسه پنجاه و چهارم امر دوم: استقلال بحث صحیح و اعم ۱۳۹۲/۱۰/۲۳   خلاصه جلسه گذشته بحث پیرامون وجوهی بود که برای تصویر نزاع در مسئله صحیح و اعم طبق نظر منکرین حقیقت شرعیه ارائه شده بود. اختلاف است که آیا اصلاً نزاع در مسئله صحیح و اعم را می‏توان طبق قول به عدم ثبوت حقیقت شرعیه و مجازیت استعمالات شارع تصویر کرد یا نه؟ عرض کردیم وجوهی برای تصویر نزاع طبق این قول ذکر شده؛ وجه اول وجهی است که از طرف مرحوم آخوند ارائه شده که تفصیل آن در جلسه گذشت بیان شد، ایشان نزاع را تصویر کرد و گفت امکان دارد که کسی حقیقت شرعیه را قبول نداشته باشد و مدعی باشد شارع