مصاحبه ها

عصر ایران: در گفت و گوهای قبلی تأثیرات متقابل مدرنیته و حوزه های علمیه را از زوایای مختلف بررسیدیم و از جمله درباره تاثیر مدرنیته بر متون درسی و علوم حوزوی، تاثیر مدرنیته بر زیست حوزویان و نیز تاثیر مدرنیته بر دین ایرانیان از زبان صاحب نظران شنیدیم و خواندیم.    در این بخش سراغ مدیر و مؤسس پژوهشگاه فقه معاصر و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم و یکی از مجتهدان نواندیش حوزوی- آیت‌الله سید مجتبی نورمفیدی – رفته ایم تا دربارۀ تاثیرات متقابل مدرنیته و فقه بر یکدیگر بشنویم و به مخاطبان عصر ایران منتقل کنیم:  از زمان ورود مدرنیته به کشور یا جان گرفتن این فصل در کشور ایران، اتفاقاتی افتاد که بعضی از این

رئیس پژوهشگاه فقه معاصر در گفتگوی با «شبکه اجتهاد»: فایده هنر این است که نفس اماره را به نفس مطمئنه تبدیل کند/ دخالت زمان و مکان در نصوص مرتبط با فقه هنر، بسیار جدی است/ برخی مسائل امروز فقه هنر را به امثال نگاه به نامحرم تقلیل می‌دهند   امروزه پرسش‌های عمیقی در حوزه فیلم و سینما به‌عنوان یکی از مصادیق هنر مطرح می‌شود که نیازمند بررسی ویژه است. امروزه سؤالات فقط در این حد نیست که آیا می‌توان چهره زن یا پوشش زن را به‌گونه‌ای که در موازین شرعی منطبق نیست، نشان داد یا نه؟ مثلاً مرد می‌تواند زن را گریم کند و برعکس یا نه؟ سؤالات فراتر از این‌هاست. این چالش‌ها باید در فقه هنر و فلسفه فقه

در گفت‌و‌گو با جماران/ به مناسبت سالگرد ارتحال آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی؛ آیت‌الله مجتبی نورمفیدی: آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی معتقد بود استقلال حوزه باید حفظ شود/ ایشان همیشه می‌گفتند امام از نظر علمی مظلوم واقع شده‌اند/ حوزه‌ها باید بیشتر به افکار و اندیشه‌های علمی امام توجه کنند پایگاه خبری جماران؛ آیت‌الله سید مجتبی نورمفیدی در گفت و گویی به مناسبت سالگرد ارتحال آیت الله العظمی فاضل لنکرانی گفت: من گمان می‌کنم که حوزه‌ها و اساتید، طلاب و فضلا، باید بیشتر به افکار و اندیشه‌های علمی امام توجه بکنند، مطالعه دقیق و عمیق بکنند. بعضی از آرای امام واقعا نه فقط به عنوان یک رای و نظر در یک محیط علمی، بلکه به مثابه راهی برای گشایش بن‌بست‌های زندگی بشر در عصر حاضر هستند.

پایگاه خبری جماران: آیت الله سید مجتبی نورمفیدی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم با تأکید بر ضرورت تحقق وحدت در جامعه، گفت: افراد باید همدیگر را به رسمیت بشناسند، گفت و گو کنند و راهی که منفعت آن برای مردم بیشتر است و با ارزش‌های دینی و فرهنگی آنان سازگارتر است، انتخاب شود.   مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با آیت الله سید مجتبی نورمفیدی در پی می آید: یکی از موضوعاتی که رهبری اخیراً در فرمایشات خود روی آن تأکید کردند، ضرورت توجه به مسأله «اتحاد ملی» بود و درباره این موضوع تعابیری به کار بردند. علاقه مندیم دیدگاه حضرتعالی درباره اتحاد ملی بشنویم و اینکه شالوده‌هایی که اتحاد ملی را شکل می‌دهند، چیست؟ اگر

*تشکر می‌کنیم از اینکه وقت گرانقدر خود را در اختیار ما قرار دادید. بحث ما درباره وجود مبارک امام و نقش و تأثیر ایشان در تأسیس حوزه قم است. علاقه‌مندیم از نقش و تأثیر امام در تأسیس حوزه علمیه قم و همراهی ایشان با آیات عظام حائری و بروجردی بفرمایید. **ضمن تشکر از جنابعالی و نشریه حضور که به این موضوع می‌پردازید. اگر بخواهیم درباره نقش امام از بدو حضور در قم تا سال ۱۳۴۳ که در این شهر حضور داشت، و دوره بعد از پیروزی انقلاب، نگاه کلی داشته باشیم، نحوه تأثیرگذاری ایشان را می‌توانیم به چند دوره تقسیم کنیم: در بدو امر که مرحوم آیت الله حائری یزدی به دعوت برخی از بزرگان قم مثل مرحوم بافقی، مرحوم

اشاره: فقه محیط‌ زیست، خود از ابواب نوپدید فقه‌های معاصر است و لذا طبیعی است که به مبانی و پیش‌فرض‌های آن نیز تاکنون به‌صورت جدی پرداخته نشده باشد. به‌عنوان نمونه، برخی پیش‌فرض فقها در مباحث محیط زیستی را به رسمیت نشناختن حق حیات برای حیوانات و گیاهان و عدم احترام محیط‌زیست می‌انگارند. دراین‌رابطه با آیت‌الله سید مجتبی نورمفیدی، رئیس پژوهشگاه فقه معاصر به گفتگو پرداختیم. او که سال‌هاست فقه‌های معاصر را به‌صورت جدی پیگیری می‌کند و دروس متعددی نیز در برخی از ابواب معاصر برگزار کرده است، معتقد است فقها اگرچه به‌صورت تفصیلی به مباحث محیط‌زیست نپرداخته‌اند لکن هیچ‌گاه این‌گونه نبوده است که حق حیات را برای حیوانات و گیاهان به رسمیت نشناسند. مشروح گفتگو با این استاد درس خارج

در گفت و گو با جماران؛ آیت‌الله سید مجتبی نورمفیدی: دو قطبی‌سازی در مسأله حجاب، برخلاف آموزه‌های دینی، امنیت ملی و نظر رهبر معظم انقلاب است/ دو قطبی‌ بین فوتبال و دین، هنر و دین، دین و وطن و خطرناک است آیت الله سید مجتبی نورمفیدی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم به خبرنگار جماران گفت: نمی‌خواهیم بگوییم درباره مسألۀ بی‌حجابی بی‌تفاوت باشیم، اما آیا مرکزی که به دلیل این موضوع مواخذه شده، باید ببنیم این توان را دارد که جلو ورود بی‌حجاب‌ها را بگیرد یا نه؟ وقتی که از عهده آن مرکز برنمی‌آید، یا باید تعطیل شود و عده ای بی‌کار شوند، یا اینکه وقتی توان کنترل نداشت با این مشکل مواجه خواهد بود! آیا این درست