اسفند ۱۳۹۸(فرمت تاریخ آرشیو ماهانه)

جلسه سی و چهارم-سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر- مکتب مدینه، مکه، عراق.

جلسه ۳۴ – PDF جلسه سی و چهارم سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر- مکتب مدینه، مکه، عراق. ۱۳۹۲/۰۲/۰۹ خلاصه جلسه گذشته عرض شد در ابتدای امر هنوز روش‏های تفسیری تفکیک نشده و گرایش‏های تفسیری خود را نشان نداده بود، در زمان تابعین و پس از آن که تفسیر، جلوه خاصی پیدا کرد به اعتبار مراکزی که مفسرین و اهل تفسیر در آن اجتماع کردند سه مکتب تفسیری شکل گرفت که عبارت بودند از: مکتب مکه، مکتب مدینه و مکتب عراق. در این سه مکتب افرادی به عنوان افراد شاخص حضور داشتند، اساس شکل‏گیری این مکتب‏ها در واقع اجتماع کسانی بودند که پیرامون قرآن کار می‏کردند و به امر قرائت، کتابت و تفسیر قرآن اهتمام داشتند. مکتب مکه ابن عباس در رأس

جلسه سی و سوم-سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر

جلسه ۳۳ – PDF جلسه سی و سوم سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر ۱۳۹۲/۰۲/۰۷ ادامه بحث در مورد عصر تابعین به سیر تطور تفسیر در دوران صحابه و تابعین اشاره شد، ضمن اینکه ما به این مسئله اشاره کردیم عرض کردیم این مطلب از این جهت بیشتر مورد نظر است که مبنایی برای شکل‏گیری روش‏های تفسیری می‏باشد یعنی با دقت در اوضاع و احوال دوران صحابه و تابعین مشخص می‏شود که در ابتدای امر روش تفسیر چگونه بوده و به مرور دچار چه تحولاتی شده و چه روش‏های جدیدی برای تفسیر پدید آمده، محصل آنچه گفتیم این شد که در دوران صحابه عمده‏ترین روش برای تفسیر روش نقلی بود، یعنی به استناد روایاتی که از پیامبر اکرم (ص) در مورد آیات

جلسه سی و دوم-سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر

جلسه ۳۲ – PDF جلسه سی و دوم سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر ۱۳۹۲/۰۲/۰۲ ادامه در مورد عصر صحابه در بحث از روش‏های تفسیری قرآن گفته شد مقدمتاً مناسب است پیرامون آغاز تفسیر و سیر اجمالی شکل‏گیری و تدوین تفسیر مطالبی گفته شود، چون پایه و اساس یک روش تفسیری در همان دوران مختص خودش بوده لذا تطورات و ادوار مختلف تفسیر قهراً در شکل‏گیری مکاتب و روش‏های تفسیری اثر دارد، عرض کردیم در اصل خود پیامبر اکرم (ص) بر طبق روایاتی که از ایشان باقی مانده آیات را تفسیر کرده‏اند اگر چه ما گفتیم همه قرآن توسط پیامبر (ص) تفسیر شده ولی به ما نرسیده، امیرالمؤمنین (ع) از کسانی است که بعد از پیامبر (ص) به عنوان صدر المفسرین مطرح

جلسه سی و یکم-آغاز تفسیر

جلسه ۳۱ – PDF جلسه سی و یکم آغاز تفسیر ۱۳۹۲/۰۱/۳۱ سیر اجمالی شکل‏گیری تفسیر ۱- عصر پیامبر (ص) بحث ما درباره روش‏های تفسیری بود، مقدماتی را در این رابطه ذکر کردیم، قبل از ورود به بحث از روش‏های تفسیر مناسب است مروری بر آغاز تفسیر داشته باشیم، البته همان طور که گفته شد می‏توان مسئله تفسیر را به حسب ادوار مختلف هم مورد بررسی قرار داد اما بحث از ادوار تفسیر را بعد از بیان روش‏ها به صورت تطبیق عرض خواهیم کرد. اگر بخواهیم زمانی را برای ابتدای تفسیر بیان کنیم، زمان خود پیامبر (ص) تفسیر قرآن شروع شده و از روایاتی که در این رابطه وارد شده اجمالاً این مطلب قابل استفاده است که پیامبر (ص) شخصاً به

جلسه سی ام-انحاء روش‏های تفسیری

جلسه ۳۰ – PDF جلسه سی ام انحاء روش‏های تفسیری ۱۳۹۲/۰۱/۱۹ خلاصه جلسه گذشته عرض کردیم برای روش‏های تفسیر قرآن تقسیماتی به اعتبارات مختلف مطرح شده، از حیث منابع تفسیر می‏توان تفسیر قرآن را به تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر روایی و تفسیر عرفانی تقسیم کرد، از حیث نوع چینش مطالب هم می‏توان تفسیر قرآن را به دو روش ترتیبی و موضوعی تقسیم کرد، در روش موضوعی یک موضوعی از موضوعات انتخاب می‏شود و هر آنچه مربوط به آن موضوع در تمام قرآن، مستقیم یا غیر مستقیم مورد اشاره قرار گرفته باشد در دائره تفسیر قرار می‏گیرد اما در تفسیر ترتیبی به حسب ترتیب سور و آیات در قرآن از سور قرآن از سوره فاتحة الکتاب تا سوره ناس تفسیر

جلسه بیست و نهم-اهمیت بحث از روش‏های تفسیری

جلسه ۲۹ – PDF جلسه بیست و نهم اهمیت بحث از روش‏های تفسیری ۱۳۹۲/۰۱/۱۷ روش‏های تفسیری اهمیت بحث از روش‏های تفسیری یکی از مباحثی که در حوزه علوم قرآنی قرار می‏گیرد و نسبتاً بحث مهمی است بحث از روش‏های تفسیر قرآن است، ما در گذشته درباره معنای لغوی و اصطلاحی تفسیر بحث کردیم، اجمال مطلب این است که تفسیر در اصطلاح عبارت است از کشف معانی الفاظ قرآن و آشکار کردن مراد خداوند متعال؛ به عبارت دیگر، تفسیر عبارت است از توضیح و تشریح مراد استعمالی آیات و آشکار کردن مراد جدی بر اساس قواعد ادبی و اصول عقلائی محاوره، وقتی تفسیر این چنین معنی شود باید با ملاحظه این مطلب روش تفسیر هم تبیین شود، روش تفسیر یعنی نحوه

جلسه بیست و هشتم-مروری بر مباحث گذشته از ابتدا تا کنون

جلسه ۲۸ – PDF جلسه بیست و هشتم مروری بر مباحث گذشته از ابتدا تا کنون ۱۳۹۱/۱۲/۲۱ مروری بر مباحث گذشته تا اینجا چهار دلیل بر عدم تحریف در قرآن از کتاب، سنت، اجماع و عقل اقامه شده و این ادله فی‏الجمله اثبات کرد که تحریف در قرآن واقع نشده است. قبل از آن هم شبهات و ادله قائلین به تحریف را مورد بررسی قرار داده بودیم لذا مجموعه مطالبی که تا اینجا ذکر کردیم ثابت می‏کند که قول به تحریف قرآن باطل است. قبل از اینکه وارد بحث جدید شویم مجموعه مطالبی را که از ابتداء تا اینجا مطرح کرده‏ایم یاد آوری می‏کنیم. ما تا اینجا حدود ۱۵ عنوان از عناوین مربوط به علوم قرآنی و مقدمات تفسیر را

جلسه بیست و هفتم-ادله عدم تحریف – دلیل عقلی

جلسه ۲۷ – PDF جلسه بیست و هفتم ادله عدم تحریف – دلیل عقلی ۱۳۹۱/۱۲/۱۴ خلاصه جلسه گذشته عرض کردیم مرحوم آقای خویی می‏فرماید: در مورد قول به تحریف، عقلاً سه احتمال وجود دارد و احتمال چهارمی برای آن متصور نیست. احتمال اول این بود که تحریف قرآن در زمان شیخین واقع شده است، خود این احتمال سه فرض داشت که هر سه فرض آن باطل شد. بررسی احتمال دوم احتمال دوم این بود که تحریف از ناحیه عثمان واقع شده و در زمان شیخین نبوده است- چیزی در این رابطه بیان نشده که چرا عثمان را از شیخین جدا کرده و به صورت یک احتمال مستقل ذکر شده- مرحوم آقای خویی می‏فرماید: این احتمال از احتمال اول ضعیف‏تر و

جلسه بیست و ششم-ادله عدم تحریف – دلیل عقلی

جلسه ۲۶ – PDF جلسه بیست و ششم ادله عدم تحریف – دلیل عقلی ۱۳۹۱/۱۲/۱۲ دلیل سوم: اجماع دلیل چهارم: دلیل عقلی این دلیل را مرحوم آقای خویی بیان کرده است. [۱] ایشان می‏فرماید در مورد قول به تحریف سه احتمال قابل تصور است و احتمال چهارمی هم در کار نیست و هر سه احتمال متصور هم باطل است پس نتیجه می‏گیریم که قول به تحریف باطل است. احتمال اول: تحریف قرآن بعد از زمان پیامبر (ص) و از ناحیه شیخین واقع شده است. احتمال دوم: تحریف قرآن از ناحیه عثمان صورت گرفته است. احتمال سوم: تحریف قرآن بعد از زمان خلفاء و توسط شخص دیگری واقع شده است. اینکه تحریف در زمان خود پیامبر (ص) صورت گرفته باشد قطعی

جلسه بیست و پنجم-ادله عدم تحریف- روایات (روایات دال بر استشهاد ائمه (ع) به قرآن)

جلسه ۲۵ – PDF جلسه بیست و پنجم ادله عدم تحریف- روایات (روایات دال بر استشهاد ائمه (ع) به قرآن) ۱۳۹۱/۱۲/۰۷ بحث در طوائف مختلف روایاتی بود که بر عدم تحریف قرآن اقامه شده است، ما تا اینجا سه طائفه از روایات را نقل کردیم و شبهات و اشکالاتی که متوجه استدلال به این روایات بود هم بیان شد. طائفه چهارم روایاتی که بر استشهاد و استدلال ائمه معصومین (ع) در موارد مختلف به قرآن می‏کند، این روایات در ابواب مختلف فقهی وارد شده که در بحث‏های گذشته به بعضی از آنها اشاره کرده‏ایم. روایت اول روایتی است که درباره وضوء و کیفیت مسح وارد شده: عَنْ زُرَارَةَ أَنَّهُ قَالَ لِأَبِي جَعْفَرٍ «ع»: «أَ لَاتُخْبِرنِي مِنْ أَيْنَ عَلِمْتَ وَ قُلْتَ