تخصیص

خارج اصول – جلسه شصت و دوم – مسائل – مسئله دوم: اجمال مخصص – مقام دوم: شبهه مصداقیه –  تنبیه چهارم: بررسی احراز فرد مشکوک در دوران بین تخصیص و تخصص – کلام محقق عراقی و بررسی آن – کلام امام خمینی – نتیجه

جلسه ۶۲ – PDF جلسه شصت و دوم  مسائل – مسئله دوم: اجمال مخصص – مقام دوم: شبهه مصداقیه – تنبیه چهارم: بررسی احراز فرد مشکوک در دوران بین تخصیص و تخصص – کلام محقق عراقی و بررسی آن – کلام امام خمینی – نتیجه ۱۴۰۰/۱۰/۲۱ خلاصه جلسه گذشته در تنبیه چهارم بحث در این بود که اگر یک فرد خارجی معین به دلیلی قطعا از عام خارج شود، لکن تردید داشته باشیم خروج این فرد به تخصیص است یا تخصص، آیا می‏توان به اصالة العموم تمسک کرد یا خیر؟ نتیجه تمسک به اصالة العموم این است که خروج این فرد از حکم عام بالتخصص است لا بالتخصیص، اما اگر گفتیم به اصالة العموم نمی‎توانیم تمسک کنیم نتیجه‎اش این است

خارج اصول – جلسه شصت و یکم – مسائل – مسئله دوم: اجمال مخصص – مقام دوم: شبهه مصداقیه – تنبیه چهارم: بررسی احراز فرد در شک بین تخصیص و تخصص – قول به تخصص – مقتضای تحقیق

جلسه ۶۱ – PDF جلسه شصت و یکم مسائل – مسئله دوم: اجمال مخصص – مقام دوم: شبهه مصداقیه – تنبیه چهارم: بررسی احراز فرد در شک بین تخصیص و تخصص – قول به تخصص – مقتضای تحقیق ۱۴۰۰/۱۰/۲۰ بحث در تنبیهات مربوط به شبهه مصداقیه مخصص بود. تا اینجا سه تنبیه را بیان کردیم. تنبیه چهارم: بررسی احراز فرد در شک بین تخصیص و تخصص تنقیح موضوع بحث تنبیه چهارم مربوط می‎شود به جایی که فردی مردد باشد بین اینکه بالتخصص از عموم عام خارج شده یا بالتخصیص، یعنی دوران بین تخصیص و تخصص در مورد یک فرد باشد، مثلا در مورد «اکرم العلماء» که دلیل عام محسوب می‎شود، فرض کنید یک فردی از دایره این عام خارج شده

خارج اصول – جلسه سی و پنجم – مسائل – مسئله دوم: اجمال المخصص – شبهه مفهومیه – صورت اول: دوران بین اقل و اکثر و مخصص متصل – دلیل عدم جواز تمسک به عام

جلسه ۳۵ – PDF جلسه سی و پنجم مسائل – مسئله دوم: اجمال المخصص – شبهه مفهومیه – صورت اول: دوران بین اقل و اکثر و مخصص متصل – دلیل عدم جواز تمسک به عام ۱۴۰۰/۰۹/۰۲ خلاصه جلسه گذشته در مسئله دوم که درباره اجمال مخصص و سرایت آن به عام است عرض کردیم چهار صورت قابل تصویر است زیرا اجمال یا ناشی از مفهوم خاص است و یا به خاطر مصداق خاص و در هر یک از اینها نیز یا مخصص متصل است و یا منفصل لذا چهار صورت پدید می‎آید. اما صورت اول جایی است که اجمال و ابهام در مفهوم خاص باشد و این یا به این جهت است که مفهوم امرش دایر بین اقل و اکثر

خارج اصول – جلسه بیست و هفتم – مسائل – مسئله اول: حجیة العام المخصص فی الباقی – دلیل قول به عدم جواز مطلقا – پاسخ اول (محقق خراسانی) – پاسخ دوم و اشکال محقق خراسانی به آن

جلسه ۲۷ – PDF جلسه بیست و هفتم مسائل – مسئله اول: حجیة العام المخصص فی الباقی – دلیل قول به عدم جواز مطلقا – پاسخ اول (محقق خراسانی) – پاسخ دوم و اشکال محقق خراسانی به آن ۱۴۰۰/۰۸/۱۹ خلاصه جلسه گذشته در اولین مسئله از مسائل مربوط به مبحث عام و خاص که عنوانش این است «حجیة العام المخصص فی الباقی» تا اینجا چند مطلب را متذکر شدیم. اولا اصل این موضوع را منقح کردیم که اساسا اختلاف و نزاع در چیست. ثانیا ریشه این اختلاف و نزاع را بیان کردیم و به دو نکته که لازم بود پرداخته شود اشاره کردیم و پس از آن اقوال سه‎گانه ای که در این مسئله وجود دارد را بیان کردیم، عمده