ناشر: بوستان کتاب؛ سال انتشار: ۱۴۰۰. این کتاب دارای ۲۰۸ صفحه و در قطع رقعی منتشر شده است.     بسیاری از فقیهان امامیه «قاعده الزام» را فقط در مواردی جاری می دانند که یک طرف آن شیعه امامي و طرف دیگر از اهل سنت و نتیجه آن بر ضرر او باشد، اما برخی از آنان دامنه این قاعده را گسترش داده و آن را در روابط بین شیعه و اهل كتاب و كفار نیز جاری دانسته اند. از سوی دیگر: بسیاری از بزرگان دامنه قاعده را محدود به ابواب خاصی از فقه مانند طلاق و ارث دانسته و در غیر آن جاری نمی دانند، اما نوشتار حاضر در صدد اثبات این مطلب است که عقاید دینی هرشخصی برای او

 ناشر: بوستان کتاب؛ سال انتشار: ۱۴۰۰. این کتاب دارای ۱۶۸ صفحه و در قطع رقعی منتشر شده است.   عصیان و نافرمانی خداوند متعال در هر سطحی، مغضوب درگاه الهی است. هرگناهی افزون بر احکامی مانند وجوب و توبه، آثار دنیوی و اخروی نیز در پی دارد. از اين رو یاری رساندن به دیگران برای انجام گناه و فراهم کردن زمینه معصيت، موضوعی پراهمیت بوده و هست و به همین دلیل بررسی حکم آن در قالب یک قاعده فقهی تحت عنوان «حرمت اعانه براثم» مطرح شده است. این مسئله در عرصه های عمومی و اجتماعی همچنان به چشم می خورد و كثرت همين پديده تبدیل به دغدغه ای شده است تا نویسنده اثر حاضر را به سامان برساند.

 ناشر: بوستان کتاب؛ سال انتشار: ۱۴۰۰. این کتاب دارای ۱۵۲ صفحه و در قطع رقعی منتشر شده است.   در دین اسلام و سایر ادیان الهی و تمدن های بشری، اهانت به مقدسات امری مذموم و مستوجب عقوبت اخروی و دنیوی است، به همین دلیل، در قانون اساسی و قوانین عادی اکثر کشورهای جهان، احترام به آزادی معنوی انسان ها از حقوق اساسی و مسلم آنها شناخته شده و هتک حرمت و شرافت انسان ها و اهانت به مقدسات آنان، ممنوع و جرم اعلام شده است ، در فقه شیعه نیز بارها براین مسئله تاکید شده و به آیات و روایات و دیگر ادله بر حرمت اهانت به مقدسات استدلال گردیده است با این حال کمتر به این موضوع به

ناشر: بوستان کتاب؛ سال انتشار: ۱۳۹۹شمسی . این کتاب مشتمل بر سخنرانی های ایشان است که در دهه اول محرم سال۱۳۹۵ شمسی ایراد و دارای ۱۸۶ صفحه و در قطع رقعی منتشر شده است.   اجتماع چونان بستر تکامل انسان، اهمیتی بس والا دارد. دین که یکی از مهم ترین امور جاری در متن اجتماع است با توجه به منبع وحیانی خود می تواند برای درک صحیح هنجارها و ناهنجاری ها و تشخیص برداشت سره از ناسره بازیگر عقل باشد، اما چه می توان کرد اگر دانای مغرض یا نادان بی فکر نگاه دین به این مقوله را تحریف کرده و خواسته یا ناخواسته سبب عدم رغبت به دین، بلکه گریز از آن شده باشد؟ به نظر می رسد در