فردا نیمه شعبان و روز ولادت حضرت ولی‎عصر(عج) است که روز مهمی است؛ روز امید و انتظار و متعلق به آن حضرت است؛ به ویژه برای امثال ما که حداقل عنوان سربازی آن حضرت را بر دوش می‎کشیم، یک اهمیت مضاعفی پیدا می‎کند. سربازی امام زمان، یعنی سربازی در اردوگاهی که فرمانده آن اردوگاه، شخص حضرت ولی‎عصر است. این مسئول و فرمانده به اعمال همه انسان‎ها به واسطه جایگاهش در خلقت نظارت دارد، قهراً این نظارت نسبت به منتسبین به آن حضرت، قوی‎تر و بیشتر است. این یک واقعیت و حقیقت است که توقع و انتظار آن حضرت از امثال ما، قطعاً بیش از دیگران است. اعمال انسان‎ها که به آن وجود مقدس عرضه می‎شود، بر طبق برخی روایات اگر

امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرمایند: یَا ابْنَ آدَم، إنَّكَ لا تَزالُ بَخَیْر ما دامَ لَكَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ، وَما كانَتِ الْمُحاسَبَهُ مِنْ هَمِّكَ، وَما كانَ الْخَوْفُ لَكَ شِعاراً[۱]. ای فرزند آدم همواره در عافیت و خیر باقی خواهی ماند به شرط آن که: مادامی که از درون خودت واعظی باشد که تو را پند دهد. واعظ درونی بهترین واعظ است، زیرا اعلم از همه وعاظ به ما می باشد. ما به درون تاریک و گوشه های باریک اخلاق و شخصیت و انگیزه های یکدیگر واقف نیستم؛ اما واعظ درونی مثل کسی است که به تمام حالات نفس آگاه است و می داند این کار چرا انجام داده می شود و چرا این حرف زده می شود، منشأ خیر دارد یا شر دارد، آیا از استکبار است

امیرالمؤمنین می‎فرماید: «لَا تَيْأَسْ مِنَ‏ الزَّمَانِ‏ إِذَا مَنَعَ‏ وَ لَا تَثِقْ بِهِ إِذَا أَعْطَى وَ كُنْ مِنْهُ عَلَى أَعْظَمِ الْحَذَرِ» . از روزگار ناامید نشو زمانی که دریغ می‎کند از تو. امیرالمؤمنین(ع) در این روایت پندهای مهمی داده‎اند. گاهی اوضاع و احوال بر وفق مراد انسان پیش نمی‎رود؛ گاهی مشکلات پیش می‎آید. این‎جا برخی می‎گویند روزگار چه بر سر ما می‎آورد و همین آب باریکه‎ای که در دست ما بود، این را هم از ما دریغ کرد. به قول عوام یک کسی بد می‎آورد؛ البته به زعم خودش و الا در تربیت دینی بد آوردن معنا ندارد. امیرالمؤمنین می‎فرماید زمانی که زمانه و روزگار از تو دریغ می‎کند، ناامید نشو. گاهی یک مشکل که برای ما پیش می‎آید هر چند

«إِنَّ أَعْفَى النَّاسِ مَنْ عَفَا عَنْ قُدْرَة» با گذشت ترین  مردم کسی است که با وجود قدرت بر انتقام عفو کند و بگذرد. گاهی از اوقات کسی از خطای دیگران می گذرد چون قدرت بر انتقام ندارد و می گوید ما گذشتیم؛ ولی گاهی ممکن است انسان از خطای دیگری چشم پوشی کند با وجود این که قدرت بر انتقام دارد. گاهی کسی نسبت به دیگری کاری ناشایست انجام می دهد سخن ناروایی می گوید یا حقی را از او ضایع می کند، این شخص توانایی ندارد که با او مقابله کند یا حق خود را از او بستاند البته نه این که ارزش نداشته باشد، عفو و چشم پوشی از خطای دیگران و برادران دینی در هر حال ارزشمند

فردا شهادت حضرت امام موسی کاظم ع است پدر بزرگوار حضرت معصومه(س) است. به هر حال ما وظیفه خاص تری داریم. در کنار تکریم نسبت به اهل بیت و شرکت در مجالس بزرگ داشت اهل بیت که در وفیات و شهادت ها و موالید آن بزرگواران صورت می گیرد و مهمتر از آن ها، آشنایی با قول و فعل و سنت آن ها می باشد این مجالس و محافل همه بستری است برای اتصال و ارتباط بیشتر با اهل بیت ضمن این که خود این مجالس ارزش ذاتی دارد و ثواب و اجر و اثر بر آن مترتب می شود از باب این که ذکر خدا و اولیاء خدا در آن میشود اما آن چه در این مجالس مهمتر است

به مناسبت شهادت امام موسی بن جعفر(ع) روایتی از این حضرت می‎خوانیم که إن شاء الله این سخنان چراغ راه ما و چراغ زندگی ما باشد و از این نصایح و توصیه‎ها بهره ببریم. امام کاظم(ع) می‎فرماید: «قَلِيلُ‏ الْعَمَلِ‏ مِنَ‏ الْعَاقِلِ‏ مَقْبُولٌ مُضَاعَفٌ وَ كَثِيرُ الْعَمَلِ مِنْ أَهْلِ الْهَوَى وَ الْجَهْلِ مَرْدُودٌ» . اعمال و کارهای شخصِ عاقل مقبول است و اجر مضاعف و چند برابری دارد، هر چند قلیل باشد. اما کسی که نادان و جاهل است و اهل هوی و هوس‎رانی است، هر چند عمل او کثیر باشد و هر چند کار و خدمت و عبادت کند، عمل او پذیرفته نمی‎شود. این یک معیاری برای سنجشِ عیارِ اعمال ماست. این دنیا، دارِ عمل است. آن‎چه نزد خداوند تبارک

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: إِنَّمَا أَهْلَكَ الَّذِينَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ كَانُوا إِذَا سَرَقَ فِيهِمْ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ وَإِذَا سَرَقَ فِيهِمْ الضَّعِيفُ أَقَامُوا عَلَيْهِ الْحَدَّ وَايْمُ اللَّهِ لَوْ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا. آن چه که مردمان پیش از شما را نابود کرد این بود که اگر شخص سرشناس و شناخته شده ای سرقت می کرد او را رها می کردند و اگر شخص ضعیفی دست به سرقت می زد بر او حد جاری می کردند. این یک مسئله بسیار مهم و اساسی در بقاء و زوال ملت ها و دولت ها است. ما در آموزه های دینی می بینیم بعضی از امور به عنوان عوامل بنیان برانداز ملت ها و حکومت ها از آن یاد شده و از برخی به

اميرالمؤمنين مي فرماید: «مِنْ كَمَالِ السَّعَادَةِ السَّعْيُ فِی صَلَاحِ الْجُمْهُورِ»[۱] کمال سعادت آدمی به این است که در راه صلاح مردم و عامه و توده های مردم تلاش و کوشش نماید. این نکته بسیار مهمی برای تحریک حس مسئولیت آفرینی برای همه انسان ها است. مسئولیت نسبت به سرنوشت دیگران، حساسیت نسبت به عاقبت دیگران، بسیار مهم است. امیرالمومنین می فرماید: یکی از اموری که سعادت با آن کامل می شود تلاش برای صلاح جمهور است، اگر این حس مسئولیت نسبت به جامعه در همه ما باشد، هم سعادت برای خودمان است و هم برای دیگران. امیرالمومنین نسبت به کسی که ساعی در صلاح جمهور است این سخن را می فرماید. ایشان می فرماید: تلاش برای صلاح جمهور یعنی آن چه

امام صادق(ع): «وَ لَیْسَ یُحَبُّ لِلْمُلُوکِ أَنْ یُفَرِّطُوا فِی ثَلَاثٍ فِی حِفْظِ الثُّغُورِ وَ تَفَقُّدِ الْمَظَالِمِ وَ اخْتِیَارِ الصَّالِحِینَ لِأَعْمَالِهِمْ »[۱] امام صادق علیه السلام می فرماید: سزاوار نیست هیچ حاکمی در سه چیز کوتاهی کند: ۱. حفظ مرزها؛ ۲. رسیدگی به حقوق پایمال شده؛ ۳. انتخاب افراد صالح و شایسته برای کارهایشان. این سه رکن اصلی است برای کسی که می خواهد در مسند مسئولیت و امارت قرار بگیرد. این فقط متوجه شخص اول مملکت نیست. بله در یک محدوده ای این چنین است ولی همه به نوعی در رابطه با این امر مسئول هستند. اما رسیدگی به حقوق پایمال شده و انتخاب افراد شایسته از مسائل بسیار مهم و به همه سطوح مربوط می شود. یعنی این سه عمل در واقع سه رکن

پیامبر اسلام (ص) می فرماید: «اِقْبَلِ الْحَقَّ مِمَّنْ اَتاكَ بِهِ، صَغيرٍ اَوْ كَبيرٍ، وَ اِنْ كانَ بَغيضا، وَ ارْدُدِ الْباطِلَ عَلى مَنْ جاءَ بِهِ، مِنْ صَغيرٍ اَوْ كَبيرٍ وَ اِنْ كانَ حَبيبا»[۱] حق را از هر کسی که برای تو آورد بپذیر چه کوچک باشد و چه بزرگ، هر چند آورنده حق دشمنت باشد و باطل را چه  کوچک و چه بزرگ هر کس گوید به خودش برگردان هر چند دوست تو باشد. این فرمایش پیامبر گرامی اسلام اگر از سوی مسلمانان و امت پیامبر رعایت شود آن امت یک امت آسمانی است یک امت بهشتی است. اگر کسی حق مدار باشد، قهرا ارزش و اعتباری که به حسب واقع پیدا می کند و کمالی که در پرتو این حق مداری برای او حاصل می شود چیز کمی