عادت کردن به دروغ موجب فقر است

روایتی است از امیرالمؤمنین(ع) که حضرت می­فرمایند:

«الاعتیاد بالکذب یورث الفقر»[۱] کسی که به دروغ عادت کند، این برای او فقر به دنبال دارد.

ببینید کذب آنقدر قبیح است و آثار منفی زیادی هم برای فرد و هم جامعه دارد که لاتعد و لا تحصی. دروغ از اموری است که متأسفانه در جامعه قبح آن ریخته است یعنی به راحتی دروغ می­گوییم و به راحتی قسم دروغ می­خوریم انگار که اصلاً اتفاقی نمی­افتد. یکی از آثار کذب حال چه کذب شخصی و چه کذب عمومی، فقر است؛ اما اگر برای کسی کذب یک روش شود، اثر آن فقر است و همچنین اگر در یک جامعه­ای کذب شیوع پیدا کند، فقر از آثاری است که دامن همه جامعه را می­گیرد.

اینها خیلی مهم است و اینها از آثار وضعی اعمال ماست؛ در مورد گناه می­گویند اگر زیاد شود، فقر و گرفتاری و فلاکت می­آید اما در بین گناهان کذب هم جزء گناهان است و موجب فقر می­شود. کذب اگر برای یک شخص روش شود موجب فقر است و برای جامعه نیز اگر در عموم جامعه اهل کذب شوند بی تردید طبق فرمایش امیرالمؤمنین(ع) موجب فقر خواهد شد.

[۱]. بحار الانوار، ج۷۲، ص۲۶۱، حدیث ۳۶.