استفاده از ظرفيت اشتراکات ملت نيازمند سعه صدر و تدبير است

اکثريت مردم به اصول انقلاب و نظام و رهبري معتقدند هرچند تفسير متفاوتي داشته باشند.

در مسئله انقلاب و حمايت از نظام و ارکان اين نظام جای هيچ ترديدی نيست. واقعا نظامی که به نام اسلام  بعد از سالها محجوريت توسط روحانيت و همراهی مردم بنيان گذاشته شده است بايد با چنگ و دندان حفظ شود. ما اکنون در متن يک واقعه ای هستيم که اهميت آن از ديد ما مغفول مانده است کافی است بر گرديم به زمانی که روحانيت به دنبال چند نفر بود که ندای دين و حق و اسلام را به گوششان برساند. سفرهای تبليغی که پيش می آمد فرصتی بود که ندای حق و ندای قرآن و ندای اهل بيت به گوش مردم برسد  معارف دين تبيين شود با همه مشکلاتی که بود، شما اين را بگذاريد در کنار اين همه تريبون و اين امکانات که در اختيار ماست برای تبين حقائق از راديو و تلويزيون و رسانه های مجازی و اخيرا هم شبکه های اجتماعي، يک فرصتی بی نظيری را برای ما فراهم کرده است تا حق و حقيقت را تبيين کنيم. خدای نکرده اگر اين فرصت سلب شود و اگر اين شرايط آسيب ببيند معلوم نيست به اين زوديها دوباره اين امکان فراهم شود. مسئله خيلی مهم است حفظ بخش مهمی از اين شرائط به خود ما مربوط است. به عوامل مختلفی بستگی دارد از نوع سخن  گفتن و تبليغ کردن گرفته تا برنامه هايی که نظام  برای حل مشکالات مردم اجرا می کند احترام به مردم احترام به افکار عمومی احترام به همه افکار  سليقه ها مهم است . بايد اين مردم حول محورهای مشترکی با هم جمع بشوند اسلام، اهل بيت، قانون اساسي، ولايت فقيه، ولی فقيه، منافع ملی کشور و ايستادگی در برار استکبار جهاني، اينها اصولی است که ملت ايران پيرامون آن بايد اجتماع کنند. گمان نمی کنم قاطبه ملت ايران از اين جهت اختلاف داشه باشند. اما استفاده از اين ظرفيت احتياج به دور انديشی و جامعيت و سعه صدر و تدبير دارد و هنر می خواهد  واقعا امروز دشمن درصدد القاء نا کار آمدی نظام و مايوس کردن مردم از انقلاب است. می خواهد اين مدل حکومتی موفقی نباشد به دنيا نشان بدهد که سرنوشت مردمی که اين همه هزينه دادند و انقلاب کردند ببينيد به کجا منتهی شد تا فکر و هوس انقلاب به سر ملت های ديگر نزند. ما خيلی نقش داريم  دراينکه اين نقشه دشمن را از بين ببريم. نقش ما اين است که تا می توانيم اين نظام را تا آنجايی که می توانيم موفق و کار آمد معرفی کنيم بايد برای اين منظور تا می توانيم دايره علاقمندان به نظام و انقلاب و رهبری را گسترش دهيم آيا واقعا اين کار می شود؟

اين درست نيست تا کسی را قبول نداريم او را از گردونه اسلام و انقلاب خارج بدانيم

الان اين روزها  می بينيد که واقعا يک عده به محض اينکه يک نفر با آنها اختلاف نظر دارد فوری می گويند تو انقلاب را قبول نداری تو رهبری را قبول نداری يک سری اتهامات واهی در حاليکه  واقعا اين گونه نيست. کثيری از افرادی که مواجه  با اين سخنان می شوند عاشق انقلاب و امام و رهبری هستند هيچ عاقلی نمی تواند الان انکار کند اهميت نقش رهبری در شرايط حاضر در اين مملکت را. واقعا مقايسه کنيد با همسايگان و مسائلی که در منطقه دارد اتفاق می افتد. قطعا يکی از نقشهای محوری در امنيت کشور و مردم شخص رهبری و جايگاه ولايت فقيه است من معتقدم که اکثريت مردم به اين باور دارند اما اينکه يک عده قليل يک عده ای ناچيز چون حس می کنند کسی متفاوت با آن ها فکر می کند و نگاه متفاوتی دارد اينها را خارج از دايره نظام و انقلاب و اسلام قرار می دهد اين به صلاح نيست من هميشه می گويم  حتی کسانی که پنچاه درصد به انقلاب به رهبری و قانون اساسی عقيده دارند را بايد حفظ کرد و درهمان پنجاه درصد اتصال و ارتباط را برقرار کرد تا بتوان بعدا بيشترش کرد. اين سياست يا همه يا هيچ قابل قبول نيست. نبايد ما گرفتار مطلق انگاری و جزم انديشی شويم. هر کسی فکر کند که من حق مطلقم و بقيه باطلند بالاخره سليقه ها دراداره مملکت متفاوت است اين درست نيست تا ما روش کسی را قبول نداريم فوری او را از گردونه اسلام و انقلاب خارج بدانيم. اگر اينطور باشد همه از گردونه خارج می شوند ديگر چه کسی باقی می ماند؟ مخاطب من مخصوصا شما فضلاء و طلاب و عزيزان حوزوی هستيد. ما بايد اين فکر علوی و نبوی را ترويج کنيم تندروی خوب نيست کند روی نيز خوب نيست در اين امور احساسی و هيجانی عمل کردن خوب نيست. انتظار از حوزه و روحانيت اين است که علمدار جذب مردم به سوی دين و نظام و خود روحانيت باشد و اين جز با مهربانی و صميميت و برخورد پدرانه و زمان شناسی ممکن نيست. ما نبايد  با جمود و تنگ نظری با مسائل برخورد کنيم. اين خيلی مهم است واقعا مشکلات زياد است و مردم گرفتاری زياد دارند. الان رکود است بی کاری است مشکلات زيادی وجود دارد. مواردی پيش می آيد که انسان نمی تواند کاری انجام دهد و شرمندگی برای انسان حاصل می شود. با اين همه گرفتاريها واقعا بايد تدبير به خرج داد بايد با برنامه ريزی مشکلات حل شود. با هياهو و شعار کارها پيش نمی رود. اين که ما فقط منفی نگر باشيم اينکه کارهای خوب را نبيينم و فقط دنبال برجسته کردن يک سری کارهايی باشيم که تخريب است. اين درست نيست. همه بايد کمک کنيم و دست به دست هم بدهيم که اين مملکت از اين مشکلات نجات پيدا کند نه تنها مشکلات ملت ايران حل بشود بلکه مايه اميدواری برا ی همه ملت های مسلمان باشد.