توکل

با توجه به توصیه¬ها و برای تیمن و تبرک خیلی مختصر راجع به توکل نکته¬ای را عرض می¬کنیم؛ این آیه شریفه را ملاحضه فرمده¬اید: « من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره»کسی که به خدا توکل کند خدا برای او کافی و بس است، ذیل این آیه که «ان الله بالغ امره» خیلی عجیب است که می¬گوید خداوند فرمان او را یا کار او -که این امر می¬تواند به همین امر اصطلاحی باشد و می¬تواند به معنای کار باشد- را به انجام می¬رساند یعنی متکفل کار او خدا می¬شود، توکل در بعضی از روایات وارد شده که به معنای واقعی در زندگی خیلی اثر گذار است نه تفسیر اشتباهی که برای آن می¬شود که انسان دست رو دست بگذارد و کاری انجام ندهد، بلکه همه تلاش خود را بکند و نسبت به آن چیزهایی که نصیب او نشده غصه نخورد؛ هر کسی در زندگی خودش از نظر موقعیت، از نظر مادی و از عنوان قیاس هایی می¬کند که طبیعتا این جهت ممکن است در اذهان همه باشد اما در روایات متعددی وارد شده که انسان باید نسبت به آن چه نصیب او شده و نسبت به آنچه که برای او مقدر شده باشد خدا را شاکر باشد و حرص نسبت به چیزهای که به او نرسده در اختیار او نبود و نمی¬توانسته تحصیل کند حرص و غصه نخورد.
در یک روایتی از امام صادق (ع) وقتی در باره حد توکل سوال شده :« الامام الصادق(ع) لما سئل عن حد التوکل» فرمودند «ان لا تخاف مع الله شیئا» اینکه به غیر از خدا از کسی نترسد، این نهایت توکل است و ممکن است این مشکل باشد اما اگر انسان این را در قلب خودش ایجاد کند که هر چه هست خدا است، از مراحل ابتدائی توکل که انسان به آنچه که خدا برای او مقدر شده راضی باشد و تلاش خود را بکند کارش را به خدا بسپارد و آن وقت خدا برای او کفایت می¬کند تا جایی که غیر از خدا از کسی باکی نداشته باشد؛ ان شاء الله همه ما بتوانیم حداقل یک رائحه¬ای از این معارف و دستورات را عملی کنیم که سعادت دنیا و آخرت ما در این مسئله است.