در ابتدا بفرمایید به طور کلی مفهوم تنفیذ در فقه چیست؟ تنفيذ در فقه به دو معنا استعمال شده: یکی اعتبار دادن به عملی که فی نفسه اعتبار نداشته و یا اگر هم اعتبار داشته، اعتبار آن قابل ابطال و رد کردن است، مثل تنفيذ عقد فضولی توسط مالک و تنفيذ وصیت به بیش از ثلث ترکه توسط ورثه و مانند آن دیگری به معنای اجرایی کردن حکمی یا چیزی که دارای اعتبار است مانند اجرایی شدن حکم یک قاضی. تنفيذ به این معنا در باب صلوه، قضاوت و وصیت به کار می رود. مثلا تنفیذ در باب وصیت طبق این معنا لزوم اجرای وصیت واجد شرایط بر موصی است. به هر حال این دو معنا آثار و لوازم متفاوتی