روایتی است که از عیسی مسیح علی نبینا و آله و علیه السلام نقل شده که می­فرماید: «القُلوبُ ما لم تَخرِقْها الشَّهَواتُ ويُدَنِّسْها الطَّمَعُ ويُقْسِها النَّعيمُ فَسوفَ تَكونُ أوعيَةً للحِكمَةِ».[۱] در این روایت سه شرط مهم برای آمادگی قلب نسبت به پذیرش حکمت و معرفت بیان می­کند؛ طبق آنچه که از روایات بدست می­آید) برای اینکه انسان به حکمت و علم حقیقی برسد دو چیز لازم است یکی ظرف پاک و تمیز باشد و دوم اینکه در این ظرف چیزی سالم را وارد کند نه داشتن ظرف خالی به تنهایی کافی است و نه داشتن اندوخته به تنهایی بدون ظرف سالم. ما هم ظرف می­خواهیم و هم مظروف؛ هم ظرف باید سالم باشد و هم مظروف باید سالم باشد اگر

چه نکاتی از زندگی و شخصیت میرداماد برای شما جالب و جذاب است؟ یکی از ویژگی های مهم که میرداماد از آن برخوردار بود. مساله استقلال فکری است سعی وی بر این بوده است که مقلد نباشد. تقلید در دایره علم و اندیشه یک آفت بزرگ است. میرداماد ضمن بهره گیری از آرای حکمای باستان مثل سقراط و افلاطون و ارسطو، به نقد و بررسی آنها پرداخته و همچنین نظرات فیلسوفان مشّاء مثل فارابی و ابن سینا را به محک نقد درآورد و اندیشه های کلامی غزالی را به چالش کشید. این ویژگی سبب شد که این حکم در حوزه های مختلف علم و دانش مصاحبه رأی و نظر باشد و آثار ارزشمندی از خود بر جای بگذارد. ویژگی دیگر

امیرالمؤمنین علی علیه السلام می­فرماید: «ألا أخبركم‏ بالفقيه‏ حق‏ الفقيه‏ من لم يرخص الناس في معاصي الله و لم يقنطهم من رحمة الله و لم يؤمنهم من مكر الله و لم يدع القرآن رغبة عنه إلى ما سواه الحدیث.»[۱] حضرت علی (ع) می­فرماید: فقیه واقعی کسی است که به مردم ترخیص در ارتکاب معصیت ندهد؛ در مقام فتوی دادن این خیلی مهم است اینکه اجازه ندهد معنایش این نیست که بگوید ای مردم از امروز حرام­ها را مرتکب شوید بلکه معنایش این است که با اینکه واقعاً خودش می­داند این عمل حرام است ولی فتوا به جواز می­دهد حال ممکن است انگیزه­هایی هم داشته باشد از جمله اقبال و تشویق و تکریم عده­ای. همچنین مردم را از رحمت خدا مأیوس

رسول اکرم (ص) می‏فرمایند: «انّ القبر اول منازل الآخرة، فاِن نجی منه فما بعده اَیسر منه و اِن لم ینج منه فما بعده لیس باَقل منه» ؛ انسان وقتی از دنیا می‏رود منازل متعددی را در پیش رو دارد که مرحله به مرحله باید آنها را طی کند. اولین منزل از منال آخرت عالم قبر است- منظور از قبر حفره‏ای که در زمین کَنده می‏شود نیست بلکه منظور عالم برزخ است- رسول گرامی اسلام می‏فرمایند: اگر کسی از منزل قبر نجات پیدا کند و راحت عبور کند بعد از این منزل راحت‏تر خواهد بود و منازل بعدی بر او آسان‏تر خواهد بود، ولی اگر از عالم قبر نجات پیدا نکند نجات بعد از آن هم مشکل است. در بعضی روایات

روایتی از امیرالمؤمنین علی ع درباره صدیق و دوست و رفیق وارد شده که پیوندهای دوستی را باید حفظ کرد: «لاتقطع صدیقاً و إ ن کفر».[۱] با صدیق و دوست قطع ارتباط و پیوند نداشته باش اگرچه کافر شود. پیوندهای دوستی و محبت بین انسان­ها بر اساس نیاز انسان به روابط اجتماعی و ارتباط و تعامل با دیگران شکل می­گیرد البته این روابط تحت تأثیر عوامل مختلفی است انسان­ها دوستی­هایشان را با ملاک­های مختلف تنظیم می­کنند بعضی ملاک دوستی را جذب منفعت می­دانند و بس؛ هر جا منفعتی باشد این دوستی­ها و پیوندها برقرار است و به محض اینکه منافع کم شود یا از بین برود پیوندها هم بریده می­شود بعضی در روابط و دوستی تا حدی پیش می­روند که

از موسی بن عمران (ع) روایت شده که «رُوی انّ موسی قال: یا ربّ اخبرنی عن آیة رضاک عن عبدک فأوحی الله تعالی الیه إذا رأیتنی اُهیّئُ عبدی لطاعتی و اََصرِفه عن معصیتی فذلک آیةُ رضای» ؛ موسی بن عمران (ع) به خداوند تبارک و تعالی عرض می‏کند پروردگارا به من از نشانه رضایتت از عبدت خبر ده؟ خداوند تبارک و تعالی به او وحی کرد که اگر ببینی من عبدم را برای طاعت خودم کمک می‏کنم و در مسیر بندگی او را یاری می‏کنم نشانه رضایت من از اوست و همچنین اگر می‏بینی که من عبدم را از معصیت باز می‏دارم، نشانه رضایت من از اوست. رضایت الهی همه سرمایه یک مسلمان و مؤمن است یعنی عمر انسان اگر

به مناسبت اینکه فردا روز بیست و دوم بهمن است لازم است به مناسبت این ایام (دهه فجر) چند جمله‏ای را عرض کنیم، چون انقلاب اسلامی در ایران یک پدیده‏ای است که نمی‏توان در رابطه با آن بی توجه بود یعنی هیچ منصفی نمی‏تواند در رابطه با این مقوله هرچند سال‏های سال هم از آن گذشته باشد اظهار نظری نکند، بالاخره این انقلاب در شرائطی که روح یأس و نا امیدی از دین و معنویت، در جامعه حاکم بوددل‏ها و قلوب انسان‏های زیادی را متوجه دین کرد، بریدگان بسیاری از دائره اسلام را دوباره به اسلام امیدوار کرد و شیعیان زیادی را که در اَقصی نقاط عالم و در کشورهای مختلف و با نژادهای مختلف زندگی می‏کردند به این کانون

امام صادق علیه السلام می­فرمایند: «قال قال لقمان لإبنه: للحاسد ثلاثة علامات: یغتاب إذا غاب و یتملق إذا شهد و یشمت بالمصیبة».[۱] این روایت یک میزان برای حسد است گاهی انسان در برخورد با این روایات معیار و میزان سنجش خودش و دیگران را در مسائل اخلاقی و معنوی می­تواند بدست بیاورد. ما یک میزانی می­خواهیم که حداقل با آن بسنجیم آیا این راذئل در وجود ما هست یا نه و اگر هست در چه حد و اندازه­ای است آیا فضائل در ما وجود دارد یا نه؟ مثلاً فرض کنید کسی که همیشه دشمنی می­کند انسان ببیند که در خلوت خودش آیا دلش به این سمت می­رود که واقعاً برای او دعا کند یا نه؟ این خیلی مهم است؛ در

امیرالمؤمنین علی (ع) می‏فرماید: «أسعد الناس مَن عرف فضلنا و تقرّب إلی الله بنا و أخلص حبّنا و عمل بما إلیه ندَبنا و انتهی عمّا عنه نهینا فذاک منّا و هو فی دار المقامة معنا»؛ سعادتمندترین مردم کسی است که اولاً: فضل ما را بشناسد و معرفت به فضیلت و جایگاه ما داشته باشد، ثانیاً: به واسطه ما به خداوند تبارک و تعالی تقرب بجوید، ثالثاً: محبتش نسبت به ما مخلصانه باشد، رابعاً: آنچه را ما امر به انجام آن می‏کنیم انجام دهد و آنچه را نهی از آن می‏کنیم ترک کند که اگر این گونه بود از ما محسوب می‏شود و در روز قیامت در جوار ما خواهد بود. سعادتمندترین مردم کسی است که نسبت به اهل بیت (ع)