سوال:
انسان در بهشت در چه سني ظاهر مي‌شود و در جهنم آدم چگونه ظاهر مي‌شود؟
پاسخ:
حشر در قیامت، ویژگی های خای دارد هر گروهی با رهبرانی که در دنیا برگزیده اند و از او پیروی می کردند در حالی که پرده ها کنار رفته محشر می شوند. همه سراسیمه اند کسی به دیگری نمی اندیشد. نسبت به هم بیگانه اند آن روز، روز غربت و تنهایی انسانی است.
اینجاست که جایگاه هر کسی مشخص می شود : بهشت یا جهنم.
اما بهشت که منزلگه خوبان و نیک سیرتان است سراسر شادابی و زیبایی. اهل دین دیار، جوانان نورانی و شاداب و زیبایی هستند که در نعتمتهای الهی غوطه ورند. نه اضطرابی نه عیب و نقصی و نه ملال و اندوهی.
سن و سال و پیری و جوانی مختص این دنیاست و بریا آنان که د رجوار قرب رحمت بیکران الهی سکنی گزیده اند بی معنا ست.
در روایتی آمده است که اهل بهشت، جوان و نورانی وارد جایگاه ابدی خود می شوند. یدخلون الجنة شبابا منورین …. (ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب ج ۱ ص ۱۴۸)
از سن اهل دوزخ در فرآن و روایات خبری نیست اما از قصه تلخ و ناگوار آنان، قرآن پرده ها را کنار زده و تصویر دردناک آنان را به نمایش گذاشته است.
اهل جهنم با غل و زنجیر برگردن وارد می شوند. لباسهایشان از آتش و آب جوشان و سوزان است در سوره های غافر، الحاقه، دخان، واقعه، … به کیفیت زندگی دوزخیان اشاره شده است.
