آیا صفاتی مانند: صَفَاءِ سِرِّهِ وَ إِخْلَاصِ عَمَلِهِ وَ عَلَانِيَتِهِ وَ بُرْهَانٍ مِنْ رَبِّهِ فِي كُلِّ حَال و صَائِناً لِنَفْسِهِ، حَافِظاً لِدِينِهِ، مُخَالِفاً لِهَوَاهُ، مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاه‏ و اجازه امام برای فقها و مراجع تقلید، لازم است یا فقط اجتهاد نظری کافیست؟

سوال:

آیا صفاتی مانند: صَفَاءِ سِرِّهِ وَ إِخْلَاصِ عَمَلِهِ وَ عَلَانِيَتِهِ وَ بُرْهَانٍ مِنْ رَبِّهِ فِي كُلِّ حَال و صَائِناً لِنَفْسِهِ، حَافِظاً لِدِينِهِ، مُخَالِفاً لِهَوَاهُ، مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاه‏ و اجازه امام برای فقها و مراجع تقلید، لازم است یا فقط اجتهاد نظری کافیست؟

پاسخ:

ممکن است کسی با اجتهاد نظری قدرت استنباط احکام را فی الجمله به دست بیاورد ولی آنطور که برخی از بزرگان گفته اند ملکه نورانی اجتهاد بدون صفای باطن و نورانیت قلب حاصل نمی شود. به علاوه کسی می تواند مرجع تقلید و محل رجوع مردم در امر تقلید و زعامت دین قرار یگرد که از این ویژگیها برخوردار باشد همانطور که در رساله های عملیه به آن تصریح شده است.