آیتﷲ سیدمجتبی نورمفیدی در نشست پژوهشگران پژوهشگاه مطالعات فقه معاصر که به مناسبت هفتۀ پژوهش برگزار شد نو به بررسی چهارچوب مفهومی ترکیب واژگانیِ «فقه معاصر» پرداخت.
رئیس پژوهشگاه مطالعات فقه معاصر، به وجه اولویت فقه معاصر در برابر فقه‌های مضاف دیگر پرداخت و افزود: تمام واژه‌هایی که به مباحث فقه جدید می‌پردازند مثل فقه حکومتی، فقه اجتماعی، فقه تمدنی و… ادعای تفاوت با رویکرد سنتی را دارند، اما فقه معاصر، جامع‌ترین ترکیب، و جامع تمام اینهاست. فقه معاصر یعنی فقهی که از دانش‌های جدید کمک گرفته و از روش‌های جدید استمداد می‌طلبد و به مسائل جدید و نوپدید پرداخته و مسائل قدیمی را بازخوانی می‌کند و با رویکردی جدید بررسی می‌کند.
وی خاطرنشان کرد:با این رویکرد، جامع‌ترین ترکیب واژگانی در فقه‌های نوپدید است. برای نمونه فقه تمدنی، فقهی است که به فرآیندهای منجر به تولید تمدن می‌پردازد و روند را مد نظر دارد. و یا فقه حکومتی بر اساس اصل بودن حکومت است. یا فقه اجتماعی به بی‌معنا شدن زندگی فردی می‌پردازد.
وی تأکید کرد: فقه معاصر فقهی است که از دانش‌های جدید بهره برده و از روش‌های جدید استمداد می‌کند و مسائل قدیمی را بازخوانی کرده و با رویکرد جدید، مسائل را بازخوانی می‌کند. با این رویکرد فقه معاصر ناظر بر مسائل دنیای معاصر و فرایندهای دنیای جدید است و در پی ارائۀ یک نظام فکری منسجم بر این پایه است.
نظرات