استقامت در مسیر حق و اصلاح خویشتن؛ دو درس فاطمی

حضرت زهرا(س) برتر از آن است که ما بخواهیم درباره ایشان سخن بگوییم یا بخواهیم آن شخصیت را معرفی کنیم، فقط نکته‌ای که می‌خواهم عرض کنم این است که امثال ما که مدعی هستیم معارف آن خاندان را فرا می‌گیریم و ترویج و تبلیغ می‌کنیم، باید خودمان بیش از دیگران متأثر از آن معارف و فرهنگ ناب باشیم. در این فرصت کوتاه به یک نکته اشاره می‌کنم؛ استقامت اهل‌بیت(ع) در راه حق، پایداری و پافشاری بر حق، یک اصل در زندگی آنها بود و هیچ عاملی آنها را از مسیر حق دور نکرد. انواع سختی‌ها و ناملایمات و مشکلات در زندگی حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) پیش آمد، اما لحظه‌ای از حق جدا نشد. ما که مدعی پیروی و مدعی تبیین و ترویج معارف اهل‌بیت هستیم، باید محکم و استوار در این مسیر گام برداریم؛ مشکلاتی که پیش می‌آید، فراز و نشیب‌هایی که وجود دارد، فرود و فرازها، اینها نباید ما را در مسیر ضعیف کند یا قوی‌ کند. یک وقتی ادبار پیش می‌آید، یک وقتی اقبال پیش می‌آید؛ نباید اینطور باشد که اگر اقبال بود ما به وظایمان عمل کنیم و اگر خدای نکرده ادبار پیش آمد این باعث رویگردانی از این لباس و وظایف شود. حالا اینطور نیست ولی می‌خواهم بگویم تضییقات و مشقت‌هایی که پیش می‌آید، نباید ما را متزلزل کند. اگر این باشد معلوم می‌شود که ما از این معارف دور هستیم.
دنیا محل گذر است، تلخی و شیرینی آن می‌گذرد، سختی و راحتی آن می‌گذرد؛ مهم این است که ما واقعاً در این مسیری که گام برداشتیم، چقدر ثابت قدم هستیم؛ البته ثبات قدم به معنای این نیست که انسان اگر اشکالی دارد اشکالش را برطرف نکند، اگر نیاز به تغییر رفتار دارد، اگر نیاز به اصلاح رفتار و برخورد دارد، برخورد و رفتارش را اصلاح نکند؛ یک وقت ممکن است در خانه یک روش نادرستی با اهل خانواده داشته باشد، با همسر و فرزندانش؛ غرورها را باید زیر پا گذاشت و این رفتارهای ناصواب را نسبت به همسر و فرزندان اصلاح کرد. واقعاً اگر در خانه با بچه‌اش اشتباه برخورد می‌کند، باید تعلیم داد به بچه از همین حالا یاد بگیرد که اگر اشتباه کرد، بر اشتباهش پافشاری نکند؛ ببیند اگر پدرش اشتباه کرد این شجاعت را دارد که به اشتباهش اعتراف کند. ما باید ثبات قدم داشته باشیم و دائماً در حال اصلاح خودمان باشیم؛ محکم این مسیر را باید طی کنیم؛ این عَلَم را محکم حفظ کنیم و برافراشته نگاه داریم و هیچ‌گاه خدای نکرده از این راه و از این مسیر احساس پشیمانی و ندامت نکنیم. البته تدبیر و مراقبت سرجای خودش. عرض من این است که گاهی آدم این روزها می‌بیند و می‌شنود که تردیدهایی برای بعضی برای کارها و برنامه‌ها و درس و بحث‌شان یا وظایف تبلیغی پیش می‌آید؛ اتفاقاً در این شرایط نیازمندی به تبیین معارف اهل‌بیت و سلوک صحیح که مردم ببینند و درک کنند که اسلام و اهل‌بیت این چنین هستند، این خیلی لازم است. الان لازم‌تر است؛ اگر قرار باشد فقط در شرایط خوشی اهل تبلیغ باشیم و در این شرایط ناخوشی تبلیغ را کنار بگذاریم، این زیبنده نیست و مرضی اهل‌بیت(ع) هم نیست.
ان‌شاءالله ما از فاطمه زهرا(س) این درس بزرگ را بگیریم که باید در مسیر حق پافشاری و استقامت و قدرت و تحمل سختی‌ها را داشته باشیم.