روز پنجم جمادی الاولی روز ولادت حضرت زینب است. ما قصد نداریم در مورد شخصیت حضرت زینب(س) سخن بگوییم، زیرا در این فرصت کوتاه واقعا نمیشود در مورد ایشان سخن گفت. بانویی که در یک دوره کمتر از شصت سال زندگی، حدودا پنجاه و هفت یا هشت سال عمر این بانو بود و در تمام دوران زندگی از همان کودکی تا پایان زندگی و پایان حیات با مشقتها و مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کردند. واقعا تعبیر ام المصائب که درباره ایشان به کار برده میشود نه فقط به واسطه قضایای عاشورا و بعد عاشورا است، ایشان از قبل از آن هم به عنوان یک بانوی عالمه، فاضله و دردمند، همه حوادث تلخ دوران شصت ساله اول اسلام را دیده و مستقیما مواجه بوده با آن مشکلات. اما ببینید که این بانو با چه شکیبایی مثال زدنی در مسیر مستقیم حق و حقیقت حرکت کرده و با شجاعت تمام از حق دفاع کرده و بسیاری از سرمایه های زندگی و داراییهای معنوی و مادی خود را در این مسیر داده، از عاشورا بگیرید تا قبل از آن از فرزندان و برادران و برادر زادگان و یاران بگیرید که شاهد و ناظر همه آنها، آن هم با آن وضع فجیع بوده تا زمانی که در سن کودکی مادرش را از دست داد و آن قضایای تلخ را از نزدیک شاهد بود.
این شخصیت به عنوان یک راوی معتبر و مورد قبول که به این جهت شخصیت او در کتابهای شیعه و سنی اشاره شده. اغلب روایاتی که زینب کبری(س) نقل کردند از مادرشان فاطمه زهرا(س) است. بسیاری از روایات که از فاطمه زهرا(س) نقل شده از دختر بزرگوارش زینب کبری(س) نقل شده است. حال یک روایت از این روایاتی را که از حضرت زهرا(س) ایشان نقل کرده است را میخوانم.
قالت: «إنْ كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ و تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ فَأنتَ مِن شيعَتِنا و إلاّ فَلا»
اگر آنچه که ما اهل بیت عصمت و طهارت بدان فرمان دادیم عمل کنی و از آنچه که شما را از آن باز داشتیم خود داری ورزی تو از شیعیان ما هستی و الا نه.
ملاک تشیع و پیروی از اهل بیت عمل کردن به دستورات و فرامین آن بزرگواران است. البته فرامین آن بزرگواران جدای از فرامین الهی نیست. آنها یا در حقیقت دستورات خداوند را بیان کردند مثل، امر به نماز، روزه، عبادات، دفاع از مظلوم و حق و ایستادگی در برابر ظالم و امر به معروف و نهی از منکر؛ اگر هم در جایی به صورت مصداقی مطلبی گفتند و دستوری داشتند این به عنوان اینکه اعرف الناس به امور و قضایا هستند حداقل نسبت به آنها نیز باید این تبعیت میبود که متأسفانه اینچنین نشد.
این ملاک ملاکی است که تا قیامت، برای شناخت پیروی واقعی اهل بیت از غیر آنها پا برجاست، بدون تردید این مضمون فرمایش بسیاری از ائمه علیه السلام است. بارها در کلام معصومین(ع) ذکر شده است که گمان نکنید ما مواخذه نمیشویم به آن کاری میکنیم و باید بکنیم و آن کاری که نباید بکنیم، ما نیز بوسیله اعمالمان مورد پرسش و پاسخ قرار میگیریم.
یعنی ملاک این است که انسان به دستورات و اوامر الهی عمل کند؛ اگر کسی این کار را بکند به عنوان شیعه محسوب میشود اما اگر کسی صرفا مدعی باشد و عملا راه دیگری طی کند، او را نمیشود شیعه محسوب کرد.
«والحمد لله رب العالمین»
نظرات