حضرت فاطمه زهرا (س) میفرماید: «إنْ كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ و تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ فَأنتَ مِن شيعَتِنا و إلاّ فَلا.»[۱]
این حدیث از احادیثی است که خود حضرت زهرا(س) فرموده و حضرت زینب(س) هم آن را از مادرشان نقل کردند. این حدیث، یک میزان و معیار برای تشیّع حقیقی است، نه صرفاً ادعا و نامگذاری و تسمیه.
می فرماید: اگر شما به آنچه که ما به آن امر میکنیم عمل کنید و از آنچه که شما را از آن باز داشتیم خود را نگه دارید و منزجر شوید، آنگاه از شیعیان ما هستید و الا فلا.
نظیر این حدیث را در برخی از روایات دیگر داریم که گروهی بعد از تحمل مشقت طولانی خدمت امام رضا(ع) رسیدند. دم درب منزل امام رضا(ع) پیغام دادند به امام بگویید ما شیعیان شما هستیم و میخواهیم شما را ملاقات کنیم. یکی دو بار این اتفاق افتاد و جوابی نگرفتند. پیغام فرستادند که آیا خطایی از ما سر زده است که شما ما را نمیپذیرید؟ امام(ع) فرمودند: نگویید شیعیان ما هستید، بگویید محبین ما هستید. (به خاطر کاری که انجام داده بودند)
بین محب و شیعه فرق است. بله خیلی از ما محبت حضرت فاطمه زهرا(س) در دلمان وجود دارد، ولی آیا براستی شیعه امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) هم هستیم؟ ملاک تشیع عمل به آن چیزی است که آن ها امر کردهاند و خود داری از آنچیزی که آنها نهی کردند. پس باید آنچه که آنها به آن امر کردند و از آنها نهی کردند را بشناسیم. این کمترین چیزی است که در این ایام به آن توجه میشود. نهایت احساسات و عواطف اظهار می شود ولی به این امر توجهی نمیشود. ما در همه مناسبات ها به این بلیه مبتلا شدیم که به این مسئله کمتر از این ملاک مهم توجه میکنیم. این ایام، ایامی است که باید پیوندهای ما با اهل بیت(ع) و حضرت زهرا(س) بیشتر شود و این پیوندها از این طریق است:«إنْ كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ و تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ فَأنتَ مِن شيعَتِنا و إلاّ فَلا»؛ بله محب هستیم ولی با این ملاک خیلی از ما شیعه نیستیم.
انشاء الله خداوند به ما توفیق شیعه واقعی بودن را بدهد.
[۱] تفسیر امام عسکری، ص۳۲۰، ح۱۹۱.
نظرات