صدق

امیرالمؤمنین علی (ع) می‏فرماید: «ألْإِيمَان أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ» ؛ ایمان این است که صدق را ولو به ضرر توست بر کذب ولو به نفع توست مقدم بداری یعنی در راه صدق و راست‏گویی گام برداری و آن را بر دروغ و کذب ترجیح دهی هرچند به تو ضرر برساند. ما به ظواهر و سطوح عمل بیشتر توجه می‏کنیم تا به بواطن و عمق اعمال، در تعلیمات اهل بیت (ع) علاوه بر اینکه به سوی عمل به احکام و رعایت واجبات و ترک محرمات سوق داده می‏شود اما همه تلاش آنها این است که ما به عمق اعمال و آثاری که باید در ما داشته باشد توجه کنیم. علی (ع) در این روایت می‏فرماید: حقیقت ایمان صدق و راست‏گویی است ولو اینکه به ضرر انسان باشد. در روایتی از امام صادق (ع) آمده: «لَا تَغْتَرُّوا بِصَلَاتِهِمْ وَ لَا بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ» ؛ حضرت می‏فرمایند: به نماز و روزه مردم فریب نخورید، چون چه بسا انسان فریفته نماز و روزه شود به گونه‏ای که اگر آن را ترک کند وحشت می‏کندلکن انسان را به صدق در گفتار و اداء امانت امتحان کنید. انسانی که مسلمان باشد چه بسا به نماز و روزه عادت کرده باشد به حدی که اگر آن را ترک کند وحشت می‏کند ولی معلوم نیست که نماز و روزه او حقیقی باشد چون اگر نماز و روزه او حقیقی باشد محال است که دروغ بگوید و در امانت خیانت کند، اینکه انسان نماز بخواند و روزه بگیرد ولی دروغ بگوید و در امانت خیانت کند خود و دیگران را فریب داده است چون دروغ با نماز و روزه حقیقی قابل جمع نیست، بعضی از گناهان را خداوند به عنوان دشمن خودش معرفی کرده که ربا و دروغ از آن گناهان هستند، مثلاً در مورد ربا روایت داریم که ربا اعلام محاربه با خداوند است و در مورد دروغ هم روایت است که: کسی که دروغ بگوید دشمن خداست. مسلمین باید نسبت به یکدیگر صادق باشند لذا باید سعی کنیم همیشه صادق و راست‏گو باشیم هر چند به ضرر ما باشد. پس صداقت و امانت‏داری معیار و ملاک سنجش ایمان حقیقی است. انشاء الله خداوند متعال به همه ما توفیق صدق الحدیث و اداء الامانة را عنایت کند.