امام سجاد(ع) می فرماید:« مَنْ أَحَبَّنَا لَا لِدُنْيَا يُصِيبُهَا مِنَّا وَ عَادَى عَدُوَّنَا لَا لِشَحْنَاءَ كَانَتْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ أَتَى اللَّهَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ مُحَمَّدٍ (ص) وَ إِبْرَاهِيمَ وَ عَلِيٍّ ع».[۱]
هر کسی ما را نه بخاطر رسیدن به دنیا دوست بدارد و با دشمنی ما دشمنی کند نه بخاطر کینه های شخصی، ملاقات می کند خداوند را همراه پیامبر و آل او و امیرالمومنین.
این در حقیقت یک تقییدی است برای محبت اهل بیت و دشمنی با دشمنان اهل بیت. محبت اهل بیت البته آثار و برکاتی دارد ولی این محبت باید خالصانه باشد و دشمنی با دشمنی اهل بیت باید خالصانه باشد و شائبه مسائل شخصی و دنیوی و کینه های شخصی نباشد اگر محبت با این ویژگی ها باشد ثمره های زیادی در این دنیا و آخرت دارد که یکی از آن ثمرات که در این روایت امام سجاد به آن اشاره می کند این است که به همراه پیامبر وامیرالمومنین با خدا ملاقات می کند. این اتفاق یک اتفاق با عظمت و باشکوهی است و به سادگی و برای هر کس میسر نیست.
ما هر چه محبت مان را به اهل بیت خالصانه تر کنیم تاثیرش در زندگی ما در این دنیا بیشتر است و تاثیر ائمه بر ما در رفتار و سبک زندگی ما قطعا ما را به این درجه می رساند که شایسته همراهی اهل بیت در لحظه دیدار باخدا باشیم.
[۱] محاسن برقی، ص ۱۶۵
نظرات