روز چهار شنبه تذکری داشته باشیم در درجه اول برای خودم که واقعاً نفع زیادی این تذکر دارد و درجه بعد برای شما عزیزان و إن شاء الله مؤثر باشد. آنچه که در این دقایق میخواهم عرض کنم این است که علم و دانش در هر رشتهای با راحت طلبی بدست نمیآید و کسی اگر خیال کند که با تن آسایی و راحت طلبی میتواند عالم و دانشمند شود اینچنین نیست. ممکن است در نزد مردم او را عالم بدانند چون لباس یا عنوان عالم را بر دوش میکشد اما بحسب واقع عالم نباشد. این روایتی که از امام(ع) وارد شده که «لایدرک العلم براحة الجسم» علم با راحتی و تن آسایی بدست نمیآید. این در خصوص علم دین جدیتر است و به دانستن اصطلاحات نیست. هر کسی به اندازه توانایی خود یکسری از این اصطلاحات را یاد میگیرد اما آن علمی که در نزد خدا ارزش دارد که از آن به معرفت تعبیر میشود، آن علمی است که موجب خشیت الهی باشد «إنما یخشی الله من عباده العلماء»[۱] هر عالمی خشیت خدا ندارد، آن عالمی که معرفت حقیقی دارد و دلش به نور آن معرفت روشن شده قطعاً نمیتواند خشیت نداشته باشد. علم چه به معنای مجموعه قضایا و تصورات و مفاهیم و تصدیقات با راحة الجسم در انسان پدید نمیآید و آن علم و معرفت حقیقی هم با راحتی تن و تن آسایی بدست نمیآید و بالاخره ریاضتهای نفسانی میخواهد و تا این ریاضتها را تحمل نکند و چشمش را بر روی لذات غیر مشروع نبندد این طبیعتاً به آن مراتب دست پیدا نمیکند.امیدواریم که خدا این توفیق را به ما بدهد علم به معنای واقعی تحصیل کنیم و دل ما را به نور علم روشن نماید.
[۱] . فاطر/۲۸.
نظرات