اهانت به مقدسات هیچ انسانی جایز نیست

تذکر و یاد آوری بعضی از مطالب خودش اهمیت دارد و دارای مصلحت است. مخصوصا این ایام که موضوع وحدت بین مسلمین مطرح می‎شود، بحث‏های تعامل بین شیعه و سنی داغ‎تر می‎شود، مخصوصاً در شبکه‎های اجتماعی و فضای مجازی بحث و حمله و هجوم به یکدیگر بیشتر می‎شود.

به حکم شرع و عقل، به حکم نقل و عقل، به حکم تجربه، به حکم مصلحت دنیایی، از هر زاویه که نگاه کنیم وحدت بین مسلمین امروز یک ضرورت است. در شرایطی که مشاهده می‏شود دنیای کفر علیه اسلام و مسلمین متحد شدند و همه توان و نیروی خود را به کار می‏برند تا مسلمین را تضعیف کنند و کشورهای اسلامی را روز به روز به عقب برانند، واقعاً جایی برای صرف انرژی‎ها برای این اختلاف‏ها وجود دارد؟

وقتی صحبت از وحدت می کنیم هیچ گاه منظورمان این نیست که از اصول اعتقادی یا فروع احکام دست برداریم، هیچ کسی این حرف را نمی‏زند که از اصول اعتقادی‏ خودمان مثل مسئله امامت دست برداریم، هیچ کس نمی‏گوید ما در فروع فقهی، در ابواب مختلف فقهی به یک روش و شیوه دیگری عمل کنیم. مثلا بگوییم تا به حال اینطور وضو می‏گرفتیم، از این به بعد به شکل دیگری وضو بگیریم. بلکه منظور از وحدت این است که بالاخره همه ما به عنوان مسلمان اشتراکاتی داریم، بالاخره این اشتراکات می‏تواند ما را در یک مسیر قرار دهد، وقتی اشتراکات در دنیای امروز می‎تواند ما را در مقاطعی کنار دشمنان قرار دهد برای مصالح بزرگتر، آنوقت بین مسلمین امکان ندارد؟ شما در فقه نگاه کنید، در یک مقاطعی با یک دشمن می‎توان متحد شد علیه دشمن دیگر، ملاکش چیست؟ حال بین خود مسلمین امکان این اتحاد نیست؟ من واقعا تعجب می‏کنم، گاهی می‏بینیم حتی از روحانیون و طلاب، این‎چنین به مسئله وحدت هجوم می‏برند و می‏گویند: اصلا شدنی نیست، مگر می‏شود ما فراموش کنیم؟ مگر می‏شود … ؟ اصلا بحث فراموشی تاریخ نیست، بحث نادیده گرفتن حق نیست، بحث این است که ما امروز در معرض حمله و هجمه استکبار جهانی قرار گرفتیم. اسرائیل در کنار مسلمین درصدد است که چیزی به نام اسلام وجود نداشته باشد، مسلمانی در این عالم در آینده وجود نداشته باشد، دیگران که وضعشان معلوم است. آن‎وقت بهترین خدمت به این‎ها در این منطقه و دنیا این است که به جان هم بیفتیم.

واقعا توهین به مقدسات اهل سنت نه فقط اهل سنت، اصلا توهین به مقدسات دیگران هم به نظر من جایز نیست.  یک قاعده‏ای در فقه داریم به نام حرمت اهانت به مقدسات، البته در آن قاعده بحث کردیم و ان شاء الله چاپ می‏شود، ما آن‎جا با دلیل ثابت کردیم که اهانت به مقدسات دیگران ولو غیر مسلمان جایز نیست، اهانت غیر از نقد و بحث و گفتگو است، این‎ها گاهی با هم خلط می‏شود. در آن بحث‎ها ملاک اهانت بیان شده است، حال وقتی می‏گوییم اهانت به مقدسات کفار جایز نیست، آیا می‏توانیم به مقدسات مسلمین اهانت کنیم؟ واقعا اینکه حالا این همه مراجع با همه سلیقه‏هایی که دارند تأکید می‏کنند که این اهانت‏ها جایز نیست، باز انسان می‏بیند که در این فضاهای مجازی صوت ها و تصاویر و مطالب و رفتارهایی را منتشر می‏کنند که نتیجه‎اش این  است که اگر یک مسلمان غیر شیعه ببیند چه ذهنیتی نسبت به مکتب اهل بیت(ع) پیدا می‏کند. این خدمت به مکتب اهل بیت(ع) است؟ جز اینکه آن‎ها را از این ساحت دور کند و خدای نکرده بغض ایجاد کند. ما هرچه بتوانیم محبت عامه مسلمین را نسبت به اهل بیت(ع) جلب کنیم به اهل بیت(ع) کمک کرده‏ایم. خدمت به اهل بیت(ع) این است، نه ایستادن و ناسزا گفتن و استفاده از الفاظ رکیک که متأسفانه مقداری هم زیاد شده است و کأنه انسان احساس می‏کند که دست‎هایی در کار است و دشمنان نیز تلاش می‏کنند این اتفاقات بیفتد. امام خمینی، مقام معظم رهبری و مراجع تقلید خطر را می بینند و حس می‏کنند و دست و رد پای دشمن در این تحریکات را مشاهده می‎کنند و این همه تذکر می‏دهند، ولی گاهی ما همه دنیامان همین محیطی می‎شود که در آن زندگی می‎کنیم و فکر می‎کنیم که هیچ کس از این اتفاقات مطلع نمی‎شود. کوچکترین رفتارها امروز انعکاس بیرونی و بین المللی دارد و بهانه‎ای فراهم می‎کند برای آنهایی که دوست دارند اثری از شیعه و شیعیان باقی نباشد.