به مناسبت شهادت سردار سپهبد قاسم سليماني

قبل از شروع بحث لازم مي‎دانم چند دقيقه‌ای راجع به شهادت سردار و فرمانده مخلص و محبوب مقاومت، شهيد سليمانی مطالبی عرض کنم؛ به عنوان وظيفه‌ای که بر خودم احساس مي‌کنم. البته مطالب زياد مطرح شده و پيام‌ها و بيانيه‌ها داده شده است؛ اما شايد اگر مطلبی گفته نشود، حداقل ما خودمان از اين جهت احساس غبن مي‌کنيم. واقع مطلب اين است که خون اين شهيد آثار خودش را در دنيا و در عالم اسلام و ايران نشان داده است. اينکه مرگ کسی با چنين آثاری همراه باشد، اين خودش يک توفيق الهی است که مرگ کسی اين چنين اثرگذار باشد؛ يعنی هم شهادت باشد و هم اين چنين دامنه وسيعی در اثرگذاری داشته باشد. شما بالاخره در داخل ديديد اين به چه نحوی خودش را نشان داد، همه مردم کوچه و بازار، جوان و پير گرفته تا دانشگاهيان و حوزويان، مراجع، علما، بزرگان، رهبر معظم انقلاب همه و همه بالاخره در اين موضوع متأثر شدند و از صميم قلب ناراحت و به هر حال کأن يک فضای جديد در داخل ايجاد شد که هم بايد مسير معلوم شود، مسير مقاومت و ايستادگی و کوتاه نيامدن در برابر دشمن و هم وحدت و همدلي؛ بالاخره اين اثر بسيار مهمی است، بزرگترين انتقام از آمريکا همين اتفاق و همدلی است که در ايران و در عراق و در جهان اسلام پديد آمده است. بالاخره همين روزهای اخير در عراق شما اين تشتّت و اين تعارض را حتی بين شيعيان ملاحظه فرموديد؛ اما گويا اين خون همه اين درگيري‌ها و نزاع‌ها در عراق را بين مردم و شيعيان شست و فتنه‎ای که دشمن تلاش مي‌کرد در عراق ايجاد کند با درگيری داخلي، درگيري‌های بين خود شيعيان، بين شيعه و اهل سنت، اين خون دقيقا سمت و سوی آن تير را به خودشان برگرداند. اينها حقيقت انتقام الهی از استکبار و دشمنان اسلام و اهل بيت است؛ اين اتفاقی است که افتاده است. معلوم نبود حتی با صرف هزينه‎های بسيار در روزها و ماه‌ها مي‌توانستيم چنين وفاق و همدلی در داخل و در عراق و در جبهه مقاومت اسلامی ايجاد کنيم با اين انرژی و توان بيشتر، انگيزه مضاعف برای ادامه راه، اينها به هر حال آثاری است که کمتر شايد به آن توجه مي‌شود و اگر اثر شهادت آن بزرگمرد را همين بدانيم که در عالم اسلام، در منطقه و ايران، اين نتايج را داشته، اين خيلی به نظر من مهم است. اين آن چيزی است که دشمنان هميشه از فهم آن عاجز بوده‌اند، اينکه خونِ شهيد، خون مظلوم، دامن ظالمين را هميشه در طول تاريخ گرفته، وعده الهی بوده و الان هم آثارش را به عينه مي‌بينيم. به هر حال برخی مثل اين شهيد بزرگوار، مرگشان و شهادتشان اين چنين منشأ اثر در عالم مي‌شود. برای خود آن شهيد هم که جای خود دارد. انصافا از نمونه‌های عالی و بارز انسان‌های پيرو مکتب اهل بيت(ع)، تربيت يافته امام بود به هر حال آدمی که واقعا با پاکی زندگی کرد، بی ادعا زندگی کرد و در عين حال بسيار با اخلاق و با تواضع و فروتنی با همه مواجه بود. او در اين شرايط گوهری بود کمياب. البته اين حادثه‌ای که پيش آمد خسارت بود ولی آرزوی خود او بود و حيف هم بود که به غير از اين سرانجام و پايانی داشته باشد. اينها همه ثمره اخلاص است؛ واقعا کسی که مخلصانه برای خدا کار کند خدا هم او را اينچنين محبوب مي‎گرداند؛ اخلاص هم چيزی نيست که من و شما بتوانيم برای ديگران متر بگذاريم و اندازه بگيريم، که چه کسی مخلص است و چه کسی نيست؛ هر کسی خودش بهتر مي‌تواند درباره خودش قضاوت کند که تا چه درجه‌ای در اعمال و کارهايش اخلاص دارد.

آنچه نقل مي‌کنند و مي‌گويند و آنچه ما از آموزه‌های دينی ديده‌ايم و شنيده‌ايم، اين است که «مَن کان لله کان الله له»، کسی که برای خدا باشد، خدا هم برای اوست. وقتی خدا برای انسان باشد، همه چيز او تضمين است. محبتِ عميقِ کسانی که نه او را ديده‌اند و نه چندان مي‌شناختند نسبت به او ثمره اخلاصی است که او داشت خداوند به پاداش آن اخلاص محبت او را در دل مردم قرار داد. اخلاص هم چيزی نيست که بگوييم ما سعی کنيم مخلص باشيم تا خدا محبت ما را در دل مردم بيندازد؛ اين تناقض صدر و ذيل است. کسی به انتظار اينکه محبت او در دل مردم بيفتد، بگويد من مي‌خواهم مخلصانه عمل کنم، اين تناقض صدر و ذيل است؛ مثل کوسه ريش پهن است؛ اصلا با هم سازگار نيست. اخلاص يعنی اينکه از خدا هيچ چيزی نخواهد و برای خدا هيچ شريکی قرار ندهد و حتی به دنبال محبت مردم هم نباشد. اما اين اثر وضعی است که کسی که برای خدا باشد و امورش را به خدا واگذار کند، خدا آنچه صلاح بداند برای او پيش مي‌آورد. ممکن است حتی يک جايی دشمنی مردم به دنبالش باشد؛ کسی که مخلصانه برای خدا کار مي‌کند، نه از اين محبت‌ها مسرور مي‌شود و نه از دشمني‌ها و ناسپاسي‌ها غمگين. به هر حال من خواستم به عنوان وظيفه چند کلمه‌ای بيان کنم. حالا حق او را ما نمي‌توانيم ادا کنيم اما از باب تذکر و يادآوری برای خود ما که به هر حال اسلام، مکتب اهل بيت در دامن خودش چنين انسان‌هايی را مي‌تواند بپروراند. تازه حالا اينها که تربيت يافتگان با وسائط اهل بيت هستند، اينجور هستند؛ شما ببينيد خود اهل بيت چه هستند، ببينيد خود امام حسين(ع) و اميرالمؤمنين(ع) چه هستند، اينها در اين دامن پرورش پيدا کرده و اين چنين عظمت روحی پيدا کرده‌اند. خيلی مهم است که ضمن اينکه انسان خودش مراقبت شديد داشته باشد بر نفس و زندگي‌اش، اما در عين حال از ديگران هم توقع نداشته باشد؛ اينکه ديگران را به سرعت قضاوت نکند، اينکه درباره ديگران به راحتی هر چه بر زبانش جاری مي‌شود «اشداء علی الکفار و رحماء بينهم» يکی از مصاديقش را مي‌توانيم ايشان بدانيم؛ در برابر دشمن سرسخت و با صلابت و استوار، و در عين حال در برابر دوستان و مسلمانان با افکار مختلف، با سليقه‎های مختلف، با محبت، با جاذبه برخورد کردن، همان روش و سيره خود پيامبر(ص) و اهل بيت عصمت و طهارت(ع) است. به هر حال اميدواريم که خداوند متعال ايشان را با اولياء خودش محشور کند و ان شاء الله اين آثار که به برکت خون اين شهدا و اين شهيد عزيز همين الان و بالفعل محقق شده است تداوم پيدا کند؛ اگر هيچ اثر ديگری بر آن مترتب نکنيم، همين آثاری که الان پديد آمده، اينها خيلی مهم است. اينها را حفظ کنيم و البته انتقام الهی هم حتما در راه خواهد بود. بالاخره دير يا زود کسانی که ظلم مي‌کنند، ظلم کرده‌اند به ملت‌های مسلمان، اينها هم سزای اعمال خودشان را ان‌شاء الله خواهند ديد. اميدوارم که خدا به ما توفيق بدهد که ما هم بتوانيم در مسير خودمان، در راهی که در پيش داريم، وظيفه‌ای که داريم، با اخلاص، با انگيزه، با جديت بتوانيم اين وظايف و تکاليفی که به عهده ماست انجام دهيم و ان شاء الله نزد پيامبر(ص) و آل او رو سفيد باشيم و بتوانيم حداقل وقتی در برابر آنها قرار مي‌گيريم، سرافکنده نباشيم. ان شاء الله خداوند عاقبت همه ما را ختم بخير بفرمايد.