جلسه صد و دوم-قسم سوم وضع- وضع اسماء اشاره و ضمایر (نظریه محقق عراقی)
جلسه ۱۰۲ – PDF جلسه صد و دوم قسم سوم وضع- وضع اسماء اشاره و ضمایر (نظریه محقق عراقی) ۱۳۹۲/۰۲/۰۸ ۵- نظریه محقق عراقی ایشان میفرماید: معنا و موضوعله اسماء اشاره عبارت است از معانی ابهامی که نسبت این معانی به خود ذوات، نسبت اجمال و تفصیل است نه اینکه از قبیل فرد و کلی باشد لکن این معنای مبهم مشتمل بر خصوصیت زائدهای مانند اشاره است. توضیح مطلب این است که موضوعله اسماء اشاره یک معنای مبهم و مجمل است که نسبت آن معنای مبهم با ذاتی که مورد اشاره قرار میگیرد مثل زید و عمرو، نسبت مجمل به مفصل است. برای اینکه این مطلب روشن شود ایشان این مطلب را به شبحی تنظیر میکند که از دور