عظمت شخصیت حضرت معصومه(س)
دیروز روز وفات حضرت معصومه(س) بود، در همین رابطه مطالبی را خدمتتان عرض میکنم.
درمورد شخصیت حضرت معصومه(س) مطلب و سخن بسیار است، فضایل علمی و اخلاقی آن حضرت، تعبد و عبادت آن حضرت انتسابش به موسی بن جعفر(ع) و نیز امام رضا(ع)، مجموعا باعث شده است که این شخصیت مجمع الفضایل شود، بانویی که شاید بیست هشت سال بیشتر عمر نکرده و قهرا زندگی او به واسطه شرایط خود موسی بن جعفر(ع) همراه با سختیها و مشقتها و گرفتاریها بوده، اما در عین حال این سختیها و مشقتها باعث نشد که در استقامت او در مسیری که برای استکمال نفس انتخاب کرده بود، هیچ خللی ایجاد شود، اگر نبود این فضیلتها، حتما از پیش درباره این شخصیت و اینکه در قم دفن خواهد شد و مرکزی برای اهل بیت و نشر معارف اهل بیت است، سخن گفته نمیشد. اینکه مثلا از قول حضرت علی(ع) یا از قول امام صادق(ع) درباره این شخصیت پیش بینی شده است که در آنجا دفن خواهد شد وآثاری که بر آن مترتب میشود، حکایت از همین فضیلتها دارد و الا یک انسان معمولی عادی که برخوردار از این فضیلتها نباشد، دلیلی ندارد که بگویند در فلان جا دفن خواهد شد این خودش حاکی از اهمیتی است که برای امر قائل بودند و این از عظمت شخصیت فاطمه معصومه(س) حکایت دارد. اینکه امام رضا(ع) خطاب به سعد میفرماید: «يا سَعْدُ عِنْدَكُمْ لَنا قَبْرٌ، قُلْتُ: جُعْلِتُ فِداكَ قَبْرُ فاطِمَةَ بِنْتِ مُوسى عليه السلام؟ قالَ: نَعَمْ، مَنْ زارَها عارِفا بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ»
این تأکید برای چه بود؟ میفرماید: اگر کسی او را در حالیکه به حقش آشنا است زیارت کند بهشت بر او واجب میشود، علامه مجلسی نیز این روایت را بیان کرده است، این حکایت از عظمتی دارد که اشاره کردم، اینکه این شخصیت فضائل و مناقبی دارد که زیارت او اینچنین اثر دارد، البته عارفا بحقها، یعنی واقعا شأن و منزلت این بانو را بداند. نظیر این بیان از امام صادق(ع) نیز وارد شده است، این خودش حکایت از اهتمامی است که به حضرت معصومه(س) داشتند، امام صادق(ع)، امام رضا(ع)، امام جواد(ع) تعبیری دارد که « مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتی بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ» این تاکیدی که ائمه بزرگوار ما داشتند، این برای این است که این مدفن و مرقد شخصیتی است که اسوه و الگو است و فضیلتها و کرامتها و خلقیات نیکو و علم، همه با هم در وجود او جمع شده؛ اینکه مثلا برای حضرت معصومه(س) مقام شفاعت بیان شده و باز این را نیز خود امام صادق(ع) اشاره کردند که میفرماید: «وَ تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّهَ بِأَجْمَعِهِمْ» به شفاعت او شیعیان ما به بهشت وارد میشوند، البته به شرطها و شروطها، اینکه چگونه به شفاعت او همگان به بهشت وارد میشوند، قهرا منظور کسانی که این اقتضا در آنها است و با شرایطی که در باب شفاعت است، اینطور نیست که هر کسی برود هر کاری کند و بگوید طبق این روایات آنها شفیع ما هستند و مشکل حل است. نه این را ما در مباحث مربوط به شفاعت به تفصیل بیان کردیم. در زیارت نامه حضرت معصومه(س) نیز میخوانیم«یَا فاطمه اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ»، آن جایگاهی که این حضرت نزد خداوند دارد او را در مقام شفیعان قرار میدهد، ولی این استعداد باید در ما فراهم شود، ما باید از این مرقد و از این حرم کسب کمال کنیم. بزرگان و عالمان بسیاری با توسل به عنایت این حضرت مجهولات عملی فراوانی برایشان حل شد. البته اینطور نیست که کسی تلاش و کوشش نکند و با توسل بخواهد ملا شود، اینطور نیست، باید تلاشش را بکند و استمداد کند تا عنایت میشود. در مشکلات دیگر زندگی نیز همین است، اینطور نیست که کسی بدون تلاش و کوشش توقع داشته باشد عنایت آنها شاملش شود، در باب شفاعت نیز همینطور است، باید همه زمنیههای شفاعت در او فراهم باشد، آن وقت آنحضرت به مدد بیایند و این شامل حال شخص شود.
امیدوارم خداوند تبارک و تعالی به برکت این بانو و شخصیت به ما توفیق بندگی و طاعت و حرکت در مسیر عبودیت خداوند و محبت اهل بیت عطا فرماید تا در این مسیر توفیق داشته باشیم و در دنیا و آخرت از عنایات و الطاف این خاندان بهره مند شویم.
نظرات